ڪٿي آهين؟
نيري آڪاس تي ڪڪر ڇانيل
آ لڙي هير، ٿڌڙيون ڇاٽون
چو طرف اک کڻي نهاريان ٿو
تون ئي ناهين پرين! ڪٿي آهين؟
بوند ڪيڏي بهار لاتي آ
تون هجين، مان ۽ هيءَ رُت هجي
ڪيڏي ڪيڏيءَ مهل کلون مُرڪون
هير وانگر گهلون ۽ پيار ونڊيون
تنهنجي چپڙن تان بوندڙي چوسي
آلڙا لڱ، رم جهمي اوندهه
پنهنجي ڀاڪر ۾ آڻي موج ڪريون
تنهنجي وارن مان ميندڙيءَ جي مهڪ
هير ور ور ڪري پئي واسي
پيٽ تان چولڙي کي سُرڪائي
منهنجي پاسي ۾ آهلين سپرين!
مند جي ماٺ جي وجهين ٽوڙي،
۽ جي پنهنجي ڪچيءَ وهيءَ وانگر
مست ڇڙواڳ ڪوئي گيت چوين
پنهنجي نيڻن مان مرڪ جي سرڪي،
جي ڀرڻ ڏين ته ڪيڏو رنگ اچي!
مند موٽي ايئن هلي ويندي
آءُ سپرين ته تنهنجا چپ چمي
پنهنجي ڀاڪر ۾ توکي سينگاري،
رُت روڪي وجهان ڪٿي آهين؟
آءُ پياري ته بوند جان برسي،
هانءُ ٺاري وجهان، ڪٿي آهين؟
(سوجهرو-آگسٽ 1973ع)