مُلتانڻ
وائکين، اندرين آفيسن ۾
پٽيوالن جا اُڇليل
پنا ميڙي، وڪڻي،
اِهي پنا ۽ پنهنجي انا سميت
پنهنجي عصمت
پنهنجي ۽ پنهنجي ٻارن جو
گذر سفر ڪندڙ او ملتانڻ!
هنن آفيسن جي ٻاهران
توکي لڀندڙ پنن جو مقدار گهٽجي
آفيس اندر
اِهو مقدار وڌي ويو آهي.
جتان توکي
نئين سج نوان انگل سهڻ کانپوءِ
پنن جي بُغِلي ڀرجي ٿي ملي.
خاص طور
جڏهانڪر هي وڪيل،
آفيسر ۽ سندن ڪلارڪ
تنهنجي بدن جو واس وٺڻ خاطر
ساويلو آفيس ۾ اچڻ لڳا آهن.
۽ تون به
هر ڪنهن کي هرکايو پئي وڃين
پنهنجي مست وهيءَ جي جادوءَ سان.
تڏهانڪر آفيسن اندر
تنهنجي جهڙي تهڙي حيثيت کي
مڃتا، بلڪه چاهت ملڻ پڄاڻان
فوٽ پاٿ تي تنهنجو سمهاريل ٻارڙو
گهڻي گهڻي دير تائين
دڙها هڻي
اوٻاڪيءَ ۾ پئجي ويندو آهي.
جنهن کي تون،
اڳي، گهڙيءَ گهڙيءَ اچي
ٿڃ جي چڳڙ ڏئي
ٿڦڪين سان سمهاري ويندي هئينءَ.
............... ۽ هِن شاعر جي آفيس مان،
ٻاهران يا
تنهنجي اندر ڌوڪي اچڻ کانپوءِ به
فالتون پنا ۽ ڪتاب
نه ٿا ملن
ته ان تي ڦٽ لعنت واري
شڪل نه بناءِ.
اِهو ئي تنهنجي
اندر جي سڏڪن جو
اڌ ڀائيوار آهي.
۽ اهو ئي اٿئي
جيڪو تنهنجي ٻالڪ تي
هِن دريءَ مان بيهي
پري کان ئي
چميون نڇاور ڪندو آهي،
۽ پٽيوالي هٿان
پاڻيءَ جون گلاسڙيون
فوٽ پاٿ تي موڪلي ڏيندو آهي.
جڏهن تون
ڪنهن آفيس اندر
پنا ڳنهڻ لاءِ
پنهنجي انا
۽ عصمت جو سودو
نبيري رهي هوندي آهين
هن ڏڪاريل ڀونءِ تي
گذران جي ڳولائو
او ملتانِڻ!!
(حيدرآباد-جهڙالو ۽ ڪڻ ڪڻ)
صبح جا 10 وڳا
01.04.1985