قطعا
منهنجو جيئڻ ئي اجايو آهي،
نظم ۽ ضبط انهيءَ ساٿيءَ ڪاڻ،
سک جي لمحي کان سوايو آهي.
***
منهنجي جذ بن جو اهو آهي قصور،
ايڏو ويچارو ۽ آهيان مجبور،
پر ڇا منهنجي ڪا تمنا ناهي،
لوهه جي دل به رکي ڇا مزدور؟
***
ڪو ليئو پاءِ، ڀلا ڪاٿي آن،
ڪجهه ته ڳالهاءِ، وفا ڪاٿي آن،
لبن دروازو ٽپي آئي آن،
مهڪ، او بوءِ حنا ! ڪاٿي آن!
(23 فيبروري 1978ع)
***