تُنهنجو شايد ماڳَ هتي،
آنءُ ته اڃان اڳتي ويندس.
پنهنجي پرينءَ ڪان، سپنن جا،
سندر ڏيئڙا ٻاريندي،
آنءُ ته اڃان اڳتي ويندس.
جيونَ ! تنهنجي راهن تان،
وکريل ڪاوا ميڙيندي،
آنءُ ته اڃان اڳتي ويندس.
ڏاڍو ڏور، پرينَ جو گهر آ،
لاٽَ ـ ستارا ساڻ ڪري،
آنءُ ته اڃان اڳتي ويندس.
چنڊَ! ڀلي تون بيهي ره،
تورو، هتڙي ساهُ پٽي،
آنءُ ته اڃان اڳتي ويندس.
موتَ جي سرحدَ کان ڀي دوستَ !
پرتي، ۽ ڪئي ڪوهَ پري،
آنءُ ته اڃان اڳتي ويندس.
***