ڪڏهن ڪڏهن مٺڙا !،
ماٺ ـ نظارن سان،
جاڳي ڏس ته تون !
اوسيئڙي ۾ ڳڻبا آهن،
چنڊ ستارن سان،
جاڳي ڏس ته تون !
ڪيڏا ٿو ارمان لوڙهي،
سنڌوءَ ڪنارن سان،
جاڳي ڏس ته تون !
ڪنهن لاءِ نيڻ وڇائي،
سڃن چارن سان،
جاڳي ڏس ته تون !
***
شاعري
تـنهنجي وئي کان پوءِ
هي ڪتاب سنڌ جي ٽن خوبصورت شاعرن حبيب ساجد، ابراھيم کرل ۽ علي عابد جي واين جو مجموعو آھي. ممتاز بخاري لکي ٿو:
”حبيب ساجد، ابراهيم کرل ۽ علي عابد پنهنجن جذبن، اڌمن، احساسن ۽ امنگن جي عڪسن کي لفظن جي رنگن سان ڪاڳرـ ڪئنواس تي آڻين ٿا ته وايون روپ وٺن ٿيون. انهن وائين کي توهان تائين پهچائيندي سرهائي محسوس ٿئي پئي، ڇوته، هي اسان جا اهي شاعرَ آهن، جيڪي سُڀان ڏات ۽ قلم جي آڌارَ تي جيون تي چڙهيل دَز لاهيندا. “
”حبيب ساجد، ابراهيم کرل ۽ علي عابد پنهنجن جذبن، اڌمن، احساسن ۽ امنگن جي عڪسن کي لفظن جي رنگن سان ڪاڳرـ ڪئنواس تي آڻين ٿا ته وايون روپ وٺن ٿيون. انهن وائين کي توهان تائين پهچائيندي سرهائي محسوس ٿئي پئي، ڇوته، هي اسان جا اهي شاعرَ آهن، جيڪي سُڀان ڏات ۽ قلم جي آڌارَ تي جيون تي چڙهيل دَز لاهيندا. “
- 4.5/5.0
- 1421
- 506
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- ابراھيم کرل
- ڇاپو پھريون
ماٺ ـ نظارن سان،
جاڳي ڏس ته تون !
اوسيئڙي ۾ ڳڻبا آهن،
چنڊ ستارن سان،
جاڳي ڏس ته تون !
ڪيڏا ٿو ارمان لوڙهي،
سنڌوءَ ڪنارن سان،
جاڳي ڏس ته تون !
ڪنهن لاءِ نيڻ وڇائي،
سڃن چارن سان،
جاڳي ڏس ته تون !
***