توکان سپرين هاڻ،
اداس نيڻن جي،
مان خيرات گهُران ٿو.
محبتن جي موٽَ ۾،
مليل مهڻن جي،
مان خيرات گهُران ٿو.
بيٺل تنهنجي منَ تي،
سڀني پهرن جي،
مان خيرات گهُران ٿو.
تنهنجو ڪندي طوافُ،
چوڏس ڦيرن جي،
مان خيرات گهُران ٿو.
ڪنهن ڏينهن ايندا مون طرف،
کنيل پيرن جي،
مان خيرات گهُران ٿو.
***