جتان تون وڇڙي وئينءَ،
سانئڻ اڄ به اتان،
سورج، اڀري ئي نه ٿو.
لِڪي بيٺي آهي هوءَ،
دروازي پويان،
سورج، اڀري ئي نه ٿو.
سوچيم، توتي سانوري !
هڪڙو گيت لکان،
سورج، اڀري ئي نه ٿو.
يارَ ! اُڀاريون هاڻ ڪو،
پنهنجو چندر مان،
سورج، اڀري ئي نه ٿو.
***
شاعري
تـنهنجي وئي کان پوءِ
هي ڪتاب سنڌ جي ٽن خوبصورت شاعرن حبيب ساجد، ابراھيم کرل ۽ علي عابد جي واين جو مجموعو آھي. ممتاز بخاري لکي ٿو:
”حبيب ساجد، ابراهيم کرل ۽ علي عابد پنهنجن جذبن، اڌمن، احساسن ۽ امنگن جي عڪسن کي لفظن جي رنگن سان ڪاڳرـ ڪئنواس تي آڻين ٿا ته وايون روپ وٺن ٿيون. انهن وائين کي توهان تائين پهچائيندي سرهائي محسوس ٿئي پئي، ڇوته، هي اسان جا اهي شاعرَ آهن، جيڪي سُڀان ڏات ۽ قلم جي آڌارَ تي جيون تي چڙهيل دَز لاهيندا. “
”حبيب ساجد، ابراهيم کرل ۽ علي عابد پنهنجن جذبن، اڌمن، احساسن ۽ امنگن جي عڪسن کي لفظن جي رنگن سان ڪاڳرـ ڪئنواس تي آڻين ٿا ته وايون روپ وٺن ٿيون. انهن وائين کي توهان تائين پهچائيندي سرهائي محسوس ٿئي پئي، ڇوته، هي اسان جا اهي شاعرَ آهن، جيڪي سُڀان ڏات ۽ قلم جي آڌارَ تي جيون تي چڙهيل دَز لاهيندا. “
- 4.5/5.0
- 1421
- 506
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- ابراھيم کرل
- ڇاپو پھريون
سانئڻ اڄ به اتان،
سورج، اڀري ئي نه ٿو.
لِڪي بيٺي آهي هوءَ،
دروازي پويان،
سورج، اڀري ئي نه ٿو.
سوچيم، توتي سانوري !
هڪڙو گيت لکان،
سورج، اڀري ئي نه ٿو.
يارَ ! اُڀاريون هاڻ ڪو،
پنهنجو چندر مان،
سورج، اڀري ئي نه ٿو.
***