منهنجي جيونَ ۾ ،
تنهنجي چٺيءَ جو،
مانُ وڏو آهي.
هن سموري شهر ۾،
تنهنجي گهٽيءَ جو،
مانُ وڏو آهي.
تنهنجي تخت ۽ تاجَ کان،
سنڌ جي مٽيءَ جو،
مانُ وڏو آهي.
منهنجي ڪاوڙ ڇا آهي،
تنهنجي ڪِٽيءَ جو،
مانُ وڏو آهي.
***
شاعري
تـنهنجي وئي کان پوءِ
هي ڪتاب سنڌ جي ٽن خوبصورت شاعرن حبيب ساجد، ابراھيم کرل ۽ علي عابد جي واين جو مجموعو آھي. ممتاز بخاري لکي ٿو:
”حبيب ساجد، ابراهيم کرل ۽ علي عابد پنهنجن جذبن، اڌمن، احساسن ۽ امنگن جي عڪسن کي لفظن جي رنگن سان ڪاڳرـ ڪئنواس تي آڻين ٿا ته وايون روپ وٺن ٿيون. انهن وائين کي توهان تائين پهچائيندي سرهائي محسوس ٿئي پئي، ڇوته، هي اسان جا اهي شاعرَ آهن، جيڪي سُڀان ڏات ۽ قلم جي آڌارَ تي جيون تي چڙهيل دَز لاهيندا. “
”حبيب ساجد، ابراهيم کرل ۽ علي عابد پنهنجن جذبن، اڌمن، احساسن ۽ امنگن جي عڪسن کي لفظن جي رنگن سان ڪاڳرـ ڪئنواس تي آڻين ٿا ته وايون روپ وٺن ٿيون. انهن وائين کي توهان تائين پهچائيندي سرهائي محسوس ٿئي پئي، ڇوته، هي اسان جا اهي شاعرَ آهن، جيڪي سُڀان ڏات ۽ قلم جي آڌارَ تي جيون تي چڙهيل دَز لاهيندا. “
- 4.5/5.0
- 1421
- 506
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- ابراھيم کرل
- ڇاپو پھريون
تنهنجي چٺيءَ جو،
مانُ وڏو آهي.
هن سموري شهر ۾،
تنهنجي گهٽيءَ جو،
مانُ وڏو آهي.
تنهنجي تخت ۽ تاجَ کان،
سنڌ جي مٽيءَ جو،
مانُ وڏو آهي.
منهنجي ڪاوڙ ڇا آهي،
تنهنجي ڪِٽيءَ جو،
مانُ وڏو آهي.
***