روئندي ويڳاڻي
وڃي پئي
روئندي ويڳاڻي
پيار پُنهل جي روئاري آ راڻين جي راڻي
من جو چاهه مليو تنهن کي پر ننڊ نڀاڳيءَ ۾
چور پُنهل کي چورائي ويا سيج نه جنهن ماڻي
وڃي پئي
روئندي ويڳاڻي
صَديُن تائين دل وارن کي ڌوڏيندي رهندي
سَسُئي تنهنجي سورن جي آ اهڙي آکاڻي
وڃي پئي
روئندي ويڳاڻي
جهنگ جبل جون راهون دل جون دانهون ڇا ڄاڻن
بر ۾ بک جي باهه آ زاهد کاڄ نه ڪو پاڻي
وڃي پئي
روئندي ويڳاڻي
پيار پُنهل جي روئاري آ راڻين جي راڻي
*