ڪويل جي ڪُوڪُو
آ مٺڙي
ڪويل جي ڪُوڪُو
آئي مند بهار جي
گل ڦل رنگن ساڻ ڀَريَل آ
ساوڪ ھيءَ هر سُو
آ مٺڙي
ڪويل جي ڪُوڪُو
هر پاسي هر سونهن سندو ڪو
جرڪي ٿو جادُو
آ مٺڙي
ڪويل جي ڪُو ڪُو
زاهد ٿڌڙي هير ۾ آھي
پيار ڀَري خوشبُو
آ مٺڙي
ڪويل جي ڪُو ڪُو
آ.ئي مُند بَهارَ جي
آئي مُند بَهارَ جي
*