سُورن جي سَڪرات
مِلي وئي
سُورَن جي سَڪرات
تو بن مون لئه ڪهڙي ڪم جي ڪوجهي آ ڪائنات
هر پاسي کان آويراني روز وڍي ٿي پئي
جهوراڻن ۾ جيءُ جُهري ٿو ڏينهن هجي يا رات
مِلي وئي
سُورَن جي سَڪرات
توڙي موٽي مُور نه اينديئن پوءِ اندر ۾
جيسين هيءَ حياتي آهي تنهنجي رهندي تات
مِلي وئي
سُورَن جي سَڪرات
زاهد هر ڪا آس اڌوري روئندي رهجي وئي
پنهنجي من ۾ جوڙي هُئي مون خُوابَن جي مَحلات
مِلي وئي
سُورَن جي سَڪرات
تو بن مون لئه ڪهڙي ڪم جي ڪوجهي آ ڪائنات
*