آءُ ني!
پنهنجي ڊگهن وارن کي
سَڳين ۾ قيد نه ڪندي ڪر
هٿن کي ميندي هڻين ته
لاهيندي نه ڪر
ائين لڳندو آهي ته
سورنهن ئي سينگار تنهنجا آهن
توکي ڏسي محسوس ٿيندو آ ته
هيءَڪائنات تولاء ئي خلقي وئي آ
تون ننڊ ڪرين ٿي ته ڄڻ
دنيا ننڊ ڪري ٿي
۽ تون جاڳين ٿي ته
ڪائنات ٿي جاڳي.
او پدمڻي!
تنهنجي نخرن ۾
تنهنجي رُسامن ۾
عجيب لذت آ.
او پدمڻي!
هاڻي ڇڏ کڻي،
آءُ ني.!