عجب اضطراب
عجب اضطراب جي ڪيفيت ۾آهيان !
ڪيئي سوال هن مون ۾
جن جو ڪو جواب ئي ناهي
منهنجو نِردئي مَنُ
چين کان پري ٿو ڪري مونکي
مونکي اڪيلائي سان عشق آهي
مراقبي ۾ آهيان مان
صحرا مونکي سڏي رهيو آهي
سسئيءَ جو سُور آهيان مان
منهنجي دل جي سُهڻي
درياهه جي دهشت لاءِ سِڪي مُئي آهي
مومل جيان ڀورائيءَ ۾
مان پنهنجو وجود
اهنجن ۾ وجهي ڇڏيو آهي
شامي ٻارن جا لاش
ڪشميرين ۽ فلسطينين جون چيخون
مظلومن جا سَڏَ
نه ڄاڻ!
ڪڏهن کان گونجن ٿا منهنجي ڪنن ۾
مونکي هن پاتال مان ڪڍو
منهنجو ساهه ٿو مُنجهي
مان اڄ جو انسان
امن ٿو چاهيان
مونکي جيئڻ ڏيو.
مونکي جيئڻ ڏيو.