ملامت
ملامتي آهي مونتي
منهنجي “خاموشي” نندي رهي آهي مونکي
مان!
جيڪو چَپَ سِبي ويٺل آهيان
هڪ زندهه لاش جيان
ڏِسي رهيو آهيان
هي ديس ڪُتن جي چڪ ۾ آهي
ڪُتي چڪيل معصومن جا لاش
۽ گڏهه گاڏي تي پيل بيمار” نوران“ جون بيوس اکيون،
پري کان بُجا ڏئي رهيو آهن مونکي
۽ مان پنهنجي ڌُنُ ۾ گم آهيان
ڇو ته مان ڪائنر آهيان
ڊڄڻو آهيان
۽ گيدي آهيان.