ھي ڪتاب صحافي ۽ شاعر ستار سروھي جي نثري نظمن جو مجموعو آھي. ستار سروھي جو شعري سفر سندس داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن جو اهڙو نچوڙ آهي، جنهن ۾ زندگيءَ جي تلخ ۽ رومانوي ڪيفيتن کي نهايت نفاست سان قلمبند ڪيو ويو آهي. ستار سروهي جي شاعري سندس سڀاءَ جيان حساس دلين ۾ گهر ڪرڻ جي تقويت سان سرشار آهي، خاص طور سندس هي نثري نظم پڻ حساس دلين جو آئينو آهن، جن کي پڙهندي هر پڙهندڙ پاڻ کي ان ڪيفيت ۾ طاري محسوس ڪندو ۽ اهائي خوبي کيس ٻين کان گهڻو منفرد ۽ ممتاز بڻائي ٿي. هونئن بہ سندس نثري نظم هر عام ۽ خاص دلين جي ترجماني ڪن ٿا.
هوءَ روز ڏيئا ٻاريندي آهي
ڏورسمنڊ جي هن پار
مهاڻيءَ جو َورُ
سگريٽن جي دونهي ۾
روز جيئي ٿو ۽ روز مري ٿو،
الاءِ ڇو؟،
کيس پڪ آهي ته
هو ضرور ايندو،
۽ جواني جي باهه مان،
سندس پياسي بدن تي،
هزارين ڏيئا جلائيندو.