چنڊ نه آهي ڇاهي تارا جاڳن ٿا
بلب گھٽين جا رستا سارا جاڳن ٿا
اوسيئڙي جي مند پيا! آئي آهي
آسون، نيڻ، ڏيئا ۽ جارا جاڳن ٿا.
قسمت جي ديويءَ کي ننڊ وٺي ويئي آ،
جوڳيءَ جي ٿيلهيءَ ۾ ڍارا جاڳن ٿا.
سنجها کان ئي ڌوڙ، ڌڌڙ کان آجا ٿي،
چانڊوڪيءَ جي چاهه ۾ چارا جاڳن ٿا.
تون ئي سمجھي ڪين سگھين ٿو اي مورک،
خاموشيءَ ۾ ڪيڏا نعرا جاڳن ٿا.
سالن کان طوفان ڪي روڪيون بيٺا هن،
کاڄي ويا هن، پر ڪنارا جاڳن ٿا.
ڦاٽل ڪپڙا ٿڏيون چلهيون، ڪيئن سمهن،
جھوپي ٻاهران ڪيڏا پارا جاڳن ٿا.
رات سندن نيڻن ۾ ڊاٻو ڪيو آ، پر
ستا نه آهن ، سنڌڙيءَ وارا جاڳن ٿا.