خود ڪشي
پنهنجي غزلن جيان
جنهن کي چاهيو هئم،
هو جو لڙڪن ڀريل زندگيءَ ۾ هيو
ٽڙيل ٽهڪ ڪو
سڏ هو منهنجو، جيڪو پڙاڏو هيو
آس هو جيڪو ۽ ڄڻ دلاسو هيو
پنهنجي سپنن کي جنهن سان
سجايو هئم
جنهن کي ڳايو هئم
پنهنجي گيتن جيان
پنهنجي غزلن جيان
حالتُن اڄ ائين آهي ٽوڙي ڇڏيو
منهنجي سوچن جي ڌارا کي موڙي ڇڏيو
جو انهيءَ کي به دل تان وساري ڇڏيم
پاڻ کي پاڻ ئي ڄڻ ته ماري ڇڏيم!