مُحبتَ به ڪيئون ٿا ته سَچائيءَ سان ڪيئون ٿا–
نفرتَ به ڪيئون ٿا ته سَچائيءَ سان ڪيئون ٿا–
ڏئي پيارُ سَچو پَنهنجو ڪنهنجي روحَ ۾ پيدا،
راحَتَ به ڪيئون ٿا ته سَچائيءَ سان ڪيئون ٿا–
جا ڳالهه اَندَر ۾ آ اُها ڳالهه زُبان تي،
عِزت به ڪيئون ٿا ته سَچائيءَ سان ڪيئون ٿا–
سِرُ عشق ۾ صَدقي جي ٿِئي ٿو ته ڀَلي ٿي،
چاهت به ڪيئون ٿا ته سَچائيءَ سان ڪيئون ٿا–
اَچُ سنڌ جي دُشمَن کي وِجهئون ڌوڙِ مَٿي ۾،
غيرت به ڪيئون ٿا ته سَچائيءَ سان ڪَيئون ٿا–
منزل تي پُڄڻ لاءِ ته ھر حال ۾زاهدَ
همت به ڪيئون ٿا ته سَچائيءَ سان ڪيئون ٿا–