رسڪن بانڊ کان ڏھہ سوال
[b]شيلا ريڊي
[/b]
(انگريزي ۾ لکندڙ رسڪن بانڊ هندستان جو ناميارو ليکڪ آهي. هن ٻارن لاءِ سوين ڪهاڻيون ۽ ڪافي ناول لکيا آهن. تازو آئوٽ لڪ رسالي ۾ شيلا ريڊي کانئس انٽرويو ورتو هو، جنهنجو ترجمو پيش پريان آهي.)
تازو اوهان جيڪو ننڍڙو رول فلم سات خون معاف ۾ ادا ڪيو آهي، ڇا اهو اوهان جي فلم ڪيريئر جي شروعات آهي؟
يقينن نه. 77 سالن جي ڄمار ۾ آئون فلمن ۾ وڃڻ نٿو گهران. ٻي ڳالهه تہ ڪنهن مون کي ان لاءِ چيو بہ ڪونهي.
توهان پورا سٺ سال بطور ليکڪ گهاريا آهن. ان عرصي اوهان ڪيترو سکيو آهي؟
گهڻو ڪجھ. پر هاڻي بي صبرو بنجي ويو آهيان. پنهنجي ليک ۾ بعضي ئي ڪي تبديلون آڻيندو آهيان، نہ تہ اڪثر پهريون ڀيرو لکيل ڇپائيندو آهيان. ۽ منهنجو اسٽائيل بدليو نہ آهي.
جڏهن توهان 17 سالن جي عمر ۾ لکڻ شروع ڪيو، تڏهن اوهان جا وڏا ارادا ۽ عزمAmbitions هئا. هاڻي ڇا ٿيو؟
لکڻ جي شروعات ڪرڻ مهل ليکڪ کي پرعزم يا وڏ_ارادي Ambitious هئڻ گهرجي. پر وقت گذرڻ سان اهو تسليم ڪرڻو ئي پوي ٿو تہ هو ڪو اعليٰ لکاري ڪونهي. بس منهنجي لاءِ اهو ڪافي آهي تہ آئون لکڻ مان مزو ماڻيان ٿو.
مرڻ کان اڳي ڪو طويل ڪتاب لکڻ جي اڇا نٿو رکو؟
جيڪڏهن آئون وار ائنڊ پيس يا اي سوٽبل بئاءِ جهڙو ڊگهو ڪتاب لکڻ لڳندس تہ منهنجي حالت اگري ٿي پوندي. آئون جڏهن نينگر هوس تڏهن بہ مون کي ننڍي ڊوڙ وڻندي هئي. وڏي ڊوڙ مقابلي ۾ آئون ٿورو ڊوڙي غائب ٿي ويندو هوس.
توهان مسوري ۾ رهيا پيا آهيو. وڏا شهر جيڪو ادبي تحرڪ ڏيندا آهن، تنهن جي توهانکي ڪا تانگهه نٿي رهي؟
ننڍيون وستيون مون ۾ تجسس جاڳائينديون آهن. جڏهن بہ مون ڪنهن وڏي شهر ۾ ورسڻ جي ڪا ڪوشش ورتي آهي، تڏهن مونکي پهاڙين واپس پئي ورايو آهي.
بحيثيت ليکڪ ڪڏهن پاڻ کي نراس ڀانيو آهي؟
هائو ويهه ٽيهه سال اڳ مون پاڻ کي ائين سمجهيو هو، جڏهن مون کي ڀاسندو هو تہ منهنجي لکڻين کي سمجھندڙ توڙي ساراهيندڙ گهٽ آهن. پرهاڻي گذريل چند سالن ۾ منهنجي پڙهندڙن ۾ ڪافي واڌارو ٿيو آهي.
توهان اڳي ئي 80 کن ڪتاب لکيا آهن. اڃا بہ ڪنهن ڪتاب تي ڪم ڪري رهيا آهيو؟
آئون ڪهاڻين جي هڪ ڪتاب، ٻارن لاءِ ٻن ڪتابن ۽ ناول تي ڪم ڪري رهيو آهيان.
توهان ڪڏهن بہ ڪو پوري ڊيگهه وارو ناول نہ لکيو آهي؟
منهنجو پهريون ڪتاب، روم آن د روف Room on the Fire، ئي ڊگهيرڙو ڪتاب هو، جيڪو مون هيستائين لکيو آهي. هاڻي هڪ عدد لکڻ ۾ مشغول آهيان، ڏسجي تہ معاملو ڪيترو ٿو وڌي.
توهان ڪرائيم فڪشن جا شوقين آهيو. ڪڏهن پاڻ اهڙو فڪشن لکڻ جو سوچيو آهي؟
يقينن ڪرائم منهنجي ذهن ۾ رهيو آهي، پر آئون ان جي مزي واري رخ کي ڏسڻ جو خواهان آهيان.
ڇا ڪڏهن ڪنهن قاتل سان ملڻ جو موقعو مليو؟
آئون هڪ دلڪش شخص کي سڃاڻندو هوس، جيڪو اڳتي هلي قاتل نڪتو. ان مان مون اهو سبق پرايو تہ ماڻهو جي ٻاهرين ڏيک تي نہ وڃجي.