مِٺو پُٽُ
"واھہ واھہ...مٺي آئيس ڪريم کان پوءِ سواد ڀريو کاڌو کائي مان ڏاڍي ننڊَ ڪندس."ٽام سوچيو ۽ پوءِ اُٿي گهر جي ھالَ ڏانھن وڌڻَ لڳو تہ جيئن مالڪياڻيءَ کان کاڌو وٺي سگهي.
"ٽِين...ٽِين...ٽِين..."چَتونءَ (طوطي) جو آواز ٻُڌي ٽام ٻاھرين ڀتِ ڏانھن نھاري. اھو ڏسي سندس گِگَ ڳڙڻَ لڳي تہ ڀتِ تي ھڪ وڏو ۽ چڱو ٿُلهو،سائي رنگَ جو چَتون ويٺو ھو.جنھن جون اکيون ھيري جيان چَمڪي رھيون ھيون.
"جي اھو کائڻَ لاءِ ملي تہ ٻيو ڇا کپي؟"ٽام پنھنجو پاڻَ سان ڳالهايو ۽ ڪا اھڙي ترڪيب سوچڻَ لڳو جنھن سان انَ چَتونءَ کي پڪڙي کائي سگهي.
چَتونءَ ھڪ ڀيرو وري "ٽِين...ٽِين..."جو آواز ڪڍندو،ٽپُ ڏئي ڇٻرَ تي لَھي آيو ۽ ڇٻرَ مان داڻو چُڳڻَ (کائڻَ) لڳو.
اھو ڏسي ٽام تڪڙ ۾ ڀتِ سان لڳي بيھي رھيو تہ جيئن سائو چَتون کيس ڏسي نہ سگهي ۽ وارو ملڻَ تي ھُو کيس جَهٽي (پڪڙي) کائي وڃي.
اھو سڀ وڻَ جي ڏارَ تي ويٺل جيري بہ ڏسي رھيو ھو.جيري اُتي پنھنجي دوست نيمني سان ڪچهري ڪرڻَ آيو ھو.نيمنو،وڻ تي رھندڙ نوريئڙن جو سردار ھو.
سائي چَتونءَ کي ھيٺ لھندو ۽ ٽام کي لڪندو ڏسي جيري ۽ نيمنو سمجهي ويا تہ اڄ چَتونءَ جو خير ناھي.
ٻنهي ھڪ ٻئي ڏانھن ڏسي پنھنجا ڪنڌ لوڏيا ۽ چَتونءَ جي مدد ڪرڻَ لاءِ تيار ٿي ويا.
ھوڏانھن ڀتِ جي اوٽَ وٺي بيٺل ٽام ڪجهہ اڳتي سُريو ۽ چَتونءَ ڏانھن نھاريائين.چتون بہ انَ مھلَ ٽام ڏانھن پئي ڏٺو.
"ھئہ...ھئہ..."ٽام اجايو ٽھڪ ڏنو ۽ سيٽي وڄائڻَ لڳو.ڄڻ تہ چَتونءَ ڏانھن سندس ڌيانُ ئي نہ ھجي.
چتون ڪجهہ ٽپَ ڏنا ۽ ٽام جي ڀرسان پھچي کيس چتائي ڏسڻ لڳو.
ٽام جا ڏندَ نڪري آيا.کيس پَتِ ئي نہ پئي ٿي تہ ڪو سندس شڪار ايڏو ويجهو اچي ويندو.
"اڄ تہ ڏاڍو ڍؤ ڪندس."ٽام خوش ٿيندي سوچيو.
انھيءَ مھل ئي چتون اُڏيو ۽ ٽام جي مَٿي تي اچي ويھي رھيو.
ٽام جي تہ عيدَ ٿي وئي.ھن پنھنجي اکين جا تارا مٿي ڪيا ۽ ڏندَ ٽيڙي چَتونءَ ڏانھن نھارڻَ لڳو. چتون بہ ٽام جي مٿي تي ويٺي،مٿو جهڪائي ٽام کي ڏسي رھيو ھو.
اھو ڏسي جيري ۽ نيمني کان دانھون نڪري ويون. کين پڪَ ٿي وئي تہ سندن پھچڻَ کان اڳُ ئي ٽام، سائي چَتونءَ کي کائي ويندو.
ھو ٻئي تڪڙ ۾ وڻَ تان لٿا ۽ ٽام ڏانھن ڊُڪڻَ لڳا.
ٽام جي نظرَ اڃان تائين جيري ۽ نيمني تي ڪو نہ پئي ھئي.ھنَ پنھنجون ٻئي اڳيون ٽنگون مٿي ڪيون ۽ سائي چَتونءَ کي جهٽڻَ لاءِ پنھنجا چَنبا اڳتي وڌايا.
"ٽِين...ٽِين..."چَتونءَ ٻوليو ۽ ٻي گهڙي ھُو ٽام جي مٿي کان ڪجهہ مٿيرو اڏامڻ لڳو ۽ ان کان اڳُ جو ٽام کيس پڪڙي کائي ھا. چَتونءَ پنھنجي ٻنھي پيرن جا نَنھَن ٽام جي ٻنھي ڪُلھن ۾ کُپايا ۽ ٽام سوڌو مٿي اڏامي ويو.ٽام سان گڏ جيري ۽ نيمني کان بہ دانھون نڪري ويون.سائو چَتون ٽام کي کڻي ڏاڍو اوچو اڏامڻَ لڳو.ڪجهہ مٿي وڃي چَتونءَ ٽام کي ڇڏي ڏنو.
"مِي آآآ اُووون..."ٽام ڊپَ مان دانھَن ڪئي ۽ ھيٺ اچي ڪريو. ھن کي ٺاھوڪو ڌڪ لڳو ۽ ھو اُتي ئي پئي رھيو.
چَتون ھڪ ڀيرو ٻيھر ھيٺ آيو ۽ ھن پنھنجي نَنھَنِ سان ٽام کي ڪنڌَ مان پڪڙيو ۽ مٿي اڏامي ويو.ھن ڀيري چَتونءَ ٽام کي زور سان ڀتِ سان ھَڻي ڪڍيو.ٽام سور وچان رڙيون ڪيون ۽ چار ئي ٽَنگون ھوا ۾ لوڏيندو وري ھيٺ اچي ڪريو.ٽام کان دانھَن بہ نہ نڪتي.ھن جي ڄِڀَ،واڇَ مان لڙڪڻَ لڳي ۽ اکيون ٻاھر نڪري آيس.چَتونءَ اتي ئي بس نہ ڪئي.ھُو "ٽِين...ٽِين" ڪندو وري ٽام ڏانھن آيو ۽ کيس پُڇَ مان سوگهو ڪري مٿي آسمانَ ڏانھن اڏامڻَ لڳو.
اھو ڏسي جيري ۽ نيمنو وڻَ تي چڙھي ويا ۽ ڏارن تي ھلندا ڇت جي ڀِتِ تي بيھي مٿي ٽام ۽ چَتونءَ ڏانھن ڏسڻَ لڳا.
ٽام ھنَ اوچتي مصيبت جي ڪري ھاڻي روئڻُ شروع ڪري ڏنو هو.ھو پنھنجا چَنبا جوڙي چَتونءَ کام معافي گهري رھيو ھو ۽ کيس ھيٺ لاھڻَ لاءِ اشارا ڪرڻ لڳو پر چَتون اڃان مٿانھين ڏانھن اڏامي رھيو ھو.
ٽام جي سِنگهہ وھڻَ لڳي ۽ کيس پڪَ ٿِي وئي تہ اڄ سندس خير ناھي.
جيري ۽ نيمنو وات ڦاڙي اھو سڀ ڏسي رھيا ھئا.
اوچتو نيمني جي نظرَ ھيٺ گهٽيءَ ۾ بيٺل ھڪ ٻارَ تي پئي.جنھن جي ڪُلهي تي ٿيلهو لڙڪي رھيو ھو.ھو ڪنھن مھلَ ٽام ۽ چَتونءَ ڏانھن نھاري رھيو ھو تہ ڪنھن مھل پنھنجي ھٿ ۾ جهليل ھڪ اوزار سان حرڪت ڪري رھيو ھو.
نيمني،جيريءَ کي بہ اھو ڇوڪرو ڏيکاريو.
ڇوڪري کي ڏسي جيري نيمني کي پنھنجي ڪڍَ اچڻَ جو اشارو ڪيو ۽ ٻئي ڄڻا ڊُڪندا ٻاھرين ڀتِ تي اچي بيھي رھيا.
گهٽيءَ ۾ بيٺل ڇوڪرو اھو ساڳيو ئي ڇوڪرو ھو جنھن کان ٽام آئيس ڪريم کسي کائي ويو ھو.
جيري سيٽي وڄائي تہ ڇوڪرو ھنن ٻنھي ڏانھن ڏسڻَ لڳو.
جيري اشارا ڪيا تہ ڇوڪرو مرڪڻ لڳو.
"ھنَ ٻِلَي مون کان آئيس ڪريم کسِي ھئي. تنھن ڪري کيس سزا ڏني اٿم."ڇوڪري جي ڳالهہ ٻُڌي جيري ۽ نيمني اچرج (حيرتَ) مان ھڪٻئي ڏانھن نھاريو.
ڇوڪرو وري پنھنجي اوزار سان حرڪت ڪرڻ لڳو.ڪجهہ ئي دير ۾ سائو چَتون موٽي اچي ڇوڪري جي ڪُلهي تي ويھي رھيو.ٽام ساڻس گڏ ڪو نہ ھو.
"شاباس مِٺو پُٽَ. تون پنھنجو ڪم ڏاڍي سٺي نموني ڪيو آهي."ڇوڪري چيو.
"ٽِين...ٽِين...ٽِين..."چَتونءَ ٻوليو.
ڇوڪري وري ساڳئي اوزار ۾ لڳل ڪجهہ بَٽڻَ دَٻايا. سائي چَتونءَ جون ھيري جيان چمڪندڙ اکيون ڪاريون ٿي ويون ۽ پوءِ ڇوڪري انَ اوزارَ سان گڏ ڪلهي تي ويٺل چَتون بہ ٿيلھي ۾ رکي ڇڏيو.
جيري ۽ نيمني جي حيرت وڌي وئي.ھنن کي لڳو پئي تہ چَتون ٿيلهي ۾ ساھُہ ٻُوساٽجڻَ جي ڪري مري ويندو.
ھنن جي حيرت ڏسي ڇوڪري چيو..."ھي ريموٽ ڪنٽرول تي ھلندڙ رانديڪو چَتون آھي.سچو پچو چتون ناھي.ھي نہ رڳو اڏامڻدو آھي پرَ پنھنجي اکين ۾ لڳل ڪيميرا وسيلي تصويرون بہ اسڪرين تي ڏيکاريندو آھي“.
جيري "ميائون...ميائون"جو آواز ڪڍي ڇوڪري کان ٽام بابت پڇيو.
ڇوڪرو جيري جي ڳالهہ سمجهي ويو.ھن ٿيلهي مان ھڪ دوربين ڪڍي جيري کي ڏني.
"سامھون ئي موبائل ٽاور ڏانھن ڏسو."ڇوڪري ٽھڪُ ڏيندي چيو.
جيري تڪڙ ۾ دوربين ورتي ۽ موبائل ٽاور ڏانھن ڏٺو.اھو ڏسي ھن کان رڙ نڪري وئي تہ ٽاور جي مٿئين حصي جي لوھِي ٿلھين راڊُن سان ٽام چُنبڙيل ھو.ٽام ڏڪي رھيو ھو ۽ ھنَ جي اکين مان ڳوڙھا پئي وھيا.
مِٺو پُٽَ کيس موبائل ٽاور تي کڻي ڦِٽو ڪيو ھو.
جيري کان پوءِ نيمني بہ دوربين وسيلي ٽام کي ڏٺو ۽ پوءِ ھڪٻئي ڏانھن نھاري ٽھڪَ ڏئي کلڻَ لڳا.