مَکـٖـي ڇارَ ڇَتَن
جِيجان تن جتن
ساريان پئي سِڪَّ کي
او شل! اچن اوچتو
وارٖي واڳَ وطن،
جِيجان تن جَتن
ساريان پئي سِڪَّ کي
ڏوُنگر مَنجهه ڏکوئيو
ڏاڍو ڏينهَن تَتن،
جِيجان تن جَتن
ساريان پئي سِڪَّ کي
ڀِٽُن ۾ ڀٽڪائيو
تَن جي پارَ پَتن،
جِيجان تن جَتن
ساريان پئي سِڪَّ کي
تانگهَه اُنهن جي تانگهيان
تاتِ اُنهن جي تَن،
جِيجان تن جَتن
ساريان پئي سِڪَّ کي