جِيءَ جَهپايو اَڀَّ
ماڪَ پوي ٿي مانگهه جِي
رَهڙن ٿا ڄڻ چنڊ جو
چِهرو اوچا ڊَڀَّ،
ماڪَ پوي ٿي مانگهه جِي
ڌرتيءَ ۾ دهڪن پيا
ڪيئِي ڳاڙها ڳَڀَّ،
ماڪَ پوي ٿي مانگهه جِي
شيخ اياز جي شاعريءَ جو هيءُ ڪتاب سندس واين جو مجموعو آهي ۽ سنڌي ادب ۾ شايد ۽ جديد سنڌي ادب ۾ ان وقت تائين يقينن هيءُ پهريون خالص واين جو مجموعو آهي، هن مجموعي ۾ جملي ڇاهٺ وايون آيل آهن. هيءُ شعري مجموعو. ”لڙيو سج لڪن ۾“، جيئن اُن جي نالي مان پڌرو آهي ۽ پڻ اُن جي فھرست ۾ آيل واين جي هر ابتدائي پد مان ڏسي سگهجي ٿو، شاعر جي انتھائي نراسائيءَ جي ڪيفيت جو ترجمان آهي: بلڪ نراسائيءَ کان وڌيڪ، پڙهندڙ کي، شايد، اُن جي ڪيفيت ناخوشيءَ يا ناراضپي جي محسوس ٿئي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو