16
ان مھل چوڌري دلال جي دڪي تي معمول مطابق سڀ واپاري ويٺل ھا چوڌري چڱو مُڙس لڳو سڀني جي وچ ۾ پلٿي کوڙيو ويٺو ھو، چوڌري اُھا ئي سڀني جي منھن تي دانگي ٿي ملي، ڪامريڊ تکو تکو ھلندو سڌو اچي دڪي تي چڙھيو، سڀني جي وچ ۾ چوڌري دلال کي لت ھڻي ڪڍي، چوڌري ٻه بولاٽيون کائي دڪي کان ھيٺ وڃي ڪريو، جئين باقي ويٺلن ۾ ھراس ڦھليو. ڪجهه حرڪت ۾ آيا ته، سھراب سڀني مٿان پسٽل سڌو ڪيو.
’’وچ ۾ ڪير نه اچي.‘‘
سڀ خوف کان ھٽي پوئتي ٿي بيٺا، ڪامريڊ وڌي وڃي چوڌري جي سيني تي لت رکي ريوالور سڌو تاڻي ورتو.
’’پڙھ ڪلمو!‘‘ سڀني ۾ خوف ھراس ڦھلجي ويو. ڪامريڊ چوڌري جي سيني ۾ سڌيون چار پنج گوليون لاھي ڇڏيون.
چوڌري جو لت پت لاش سڀني جي سامھون ڦٿڪڻ لڳو ھو.
جيڪو جتي ھو انھي اتان پئي تماشو ڏٺو. سھراب ڌمڪي ڏني ته ’’ڪو به سوئر جي ڀر ۾ نه ايندو، جيسيتائين دم نه ٿو ڏئي‘‘
ھي ٻئي پوئتي ھٽندا تڪڙا تڪڙا ٻاھر نڪتا، چوڌري جو لاش اڃان تڙپيو ڦٿڪيو ٿي، مٿان سڄو هجوم اچي گڏ ٿيو ھو.
چوڌري جي موت جي خبر سڄي شھر ۾ باھ جيان پکڙجي وئي ھئي، ڪجهه دير کان پوءِ پوليس موبائل پھتي، چوڌري جو لاش کڻي موبائل ۾ وڌو، ڪجهه شواھد ۽ ڪجهه شاھديون ورتيون، ٻئي ڏينھن پوليس سھراب ۽ ڪامريڊ جي گھرن تي ڇاپا ھنيا.
ڪامريڊ جي پوڙھي پيءُ کي گھران کنڀي کنيو ۽ وڏي ڀاءُ حاڪم کي سِرن جي بٺي تان ڪم ڪندي گرفتار ڪيو ھو.
پر سھراب ۽ ڪامريڊ ٻئي روپوش ٿي چڪا ھا.
ايس ايس پي مختلف ڪيسن جي ايف آء آر درج ڪري ، ڪامريڊ ۽ سھراب کي اشتھاري ڏوھاري ڄاڻائي شوٽ آئوٽ جو آرڊر جاري ڪري ڇڏيو. ھر شھر جي مقامي ٿاڻي تي ايف آء آر جي ڪاپي موڪلي ڇڏي، ٻنھي خلاف اشتھاري ڏوھاري جا بينر شھر شھر لڳي چڪا ھا، پوري پوليس فورس شھر شھر جي ناڪابندي شروع ڪري ڇڏي، مختلف جڳھن تي ڇاپن جو سلسلو جاري رکيو، ھر شھر وستي واھڻ پوليس رڻ ٻاري ڏنو ھو.