چونڊ گفتا
1.الله سائينءَ وٽ وڃجي ته اها شي کڻي وڃجي جا وتس نه هجي، نياز،ڇاڪاڻ ته هو بي نياز آهي
2. الله سائين کائي ڇا ٿو؟ خودي
3. موت گهري نه وٺجي، رب گهري وٺجي.
4. عيب ڪنهن جو نه کولجي. بي عيبو هڪڙو الله سائين آهي،ٻيو هر ڪوئي عيبن ڀريل آهي.
5. تعريف پنهنجي خالق، مالڪ جي جڳائيندڙ آهي، باقي پنهنجي تعريف ڪرڻ شيطان جو ڪم آهي.
6. جي چاهين ته رب ڪريم منهنجڳو فيصلو ڪري ته پاڻ پنهنجو عيپضو نه چڪاءِ.
7. ڪافر اهو جيڪو الله کي پاڻ کان جدا سمجهي.
8. دنيا دار اهو جيڪو رب ڏانهن فراموش آهي.
9. ڪامل اهو جو دشمن جي دل به تنگ نه ڪري.
10. جاهل اهو جو جيڪو علم مان گهڻو واقف هجي پر پاڻ ڏانهن بي خبر!
11. جي ڪو ڪنهن سان ڪوڙ ٿو ڳالهائي ته ائين سمجهجي ته سندس دل ڪنڊا جهليا آهن اڃا گل نه جهليو اٿس.
12. ٿورو ڏسي ارهو نه ٿجي، گهڻو ڏسي سرهو نه ٿجي. صبر ۽ شڪر ۾ رهجي.
13. سچ ڏئي ڏجي توڻي وڻي يا نه. پر اهو سچ نه چئجي جنهن مان ڪچهريءَ ۾ خلل پوي.
14. مٺي ۾ مٺو پاڪ ميوو آهي بک. بک اهڙو ته مٺو ميوو آهي جو هڪ دفعو کاڌائين ته وري وري پيو کائيندو.
15. ٿورو ڳالهائڻ، ٿورو سمهڻ ۽ ٿورو کائڻ وڏي هدايت آهي.
16. لڇمي ڏسڻ جي سهني، ڳهن ڳٺن سان سينگاريل، پر پٺ اٿس اُگهاڙي، اڳ اٿس، پر پٺ اصل ڪانهيس.
17.حرام ڇا اهي؟ هڪ بيگناه ڏکوئڻ، ٻيو ناحق ڪرڻ يعني ظلم ڪرڻ، ٽيون ڪنهن شي ۾ شڪ پوي ته حلال آهي يا حرام ته اها به نه کائجي جو اهو به حرام آهي.
18. چٺي لکي انڌي، پڙهي گونگي ۽ سمجهي ڪاڻي.( دنيا ڏانهن انڌو، دنيا ڏانهن گونگو ۽ ڪاڻو معنيٰ يڪ نظر)
19. “ ب” وڃي ڏيو ٻين کي، اوهين “ ا” سان رهو.
20. هي جهان آهي فنا جو. محل ماريون به فنا، تون آءٌ به فنا، ڏک ڏوراپا به فنا.
21. دعويٰ ڇوڙ ته درسن پاوين.