وفات جون تاريخون
هڪڙا اچن آڌيءَ جو، بيا وڃن صبح شام،
جيڪي مٽيءَ جا مهمان، سي رهي رهندا ڪيترو.
(1) وفات: فقير عبدالله شورو ولد فقير محمد صديق شورو. تاريخ 4 جمادي الثاني 1401هه مطابق 10 اپريل 1981ع جمعي جي رات.
(2) وفات: حاجي دريا خان ولد ساماڻو شورو. تاريخ 5 سيپٽمبر 1977ع مطابق 20 رمضان 1397هه.
(3) وفات: حاجي گل محمد ولد ساماڻو شورو. تاريخ 6 ذوالحج 1402هه مطابق 24 سيپٽمبر 1982ع.
(4) وفات: حاجي محمد فقير ولد فقير عبدالواحد شورو. تاريخ 10 رمضان 1376هه خميس جي رات فجر جو ساڍي ٽي وڳي. ڄمار 69 سال. حاجي محمد، خليفي پيرو فقير جو پوٽو هو.
(5) وفات: حاجي شفيع محمد فقير شورو ولد حاجي محمد شورو. تاريخ 20 ربيع الاول 1401هه مطابق 1981ع بروز اڱارو.
(6) وفات: محمد عرف حاجن ولد حاجي شفيع محمد فقير. تاريخ 8 رجب 1417هه مطابق 20 نومبر 1996ع بروز اربع.
(7) وفات: حاجي عطا محمد شورو تاريخ 4 صفر 1407هه مطابق 19 آڪٽوبر 1986ع بروز خميس.
(8) وفات: حاجي محمد مراد شورو تاريخ 3 ذوالحج 1388هه مطابق 21 فيبروري 1969ع بروز جمعه.
(9) وفات: حاجي الله بخش شورو تاريخ 13 ذوالحج 1404هه.
(10) وفات: زوجه حاجي الله بخش شورو. تاريخ 16 رجب 1413هه مطابق 10 جنوري 1993ع.
(11) وفات: حاجي ڪريمداد ولد حاجي الله بخش شورو. تاريخ 19 ربيع الثاني 1414هه مطابق 7 آڪٽوبر 1993ع.
(12) وفات: مير محمد ولد حاجي غلام حيدر شورو. تاريخ 10 جمادي الاول 1431هه مطابق 25 اپريل 2010ع بروز آچر.
(13) وفات: حاجي غلام حيدر شورو. تاريخ 5 جمادي الاول 1406هه مطابق 17 جنوري 1986ع ڇنڇر جي رات.
(14) وفات: محمد موسيٰ فقير ولد اڪرم فقير شورو. تاريخ 7 شوال 1430هه مطابق 26 سيپٽمبر 2009ع آچر جي رات.
(15) وفات: محمد يوسف ولد يار محمد فقير شورو. تاريخ 6 آڪٽوبر 2007ع بروز ڇنڇر بوقت هڪ بجي ظهر مهل. مطابق رمضان 23 تاريخ سن................
(16) وفات: زوجه محمد الياس فقير. تاريخ 28 نومبر 2008ع مطابق 30 ذوالقعد 1429هه ڇنڇر جي رات. عمر اندازاً سؤ سال.
(17) وفات: فقير حاجي احمد شورو. درگاهه پيرو فقير شورو جو چوٿون نمبر گادي نشين. تاريخ 8 ذوالقعد 1412هه مطابق 12 مئي 1992ع بروز اڱارو بوقت ساڍا ٻارهن.
وفات وقت لکيل تاثرات:
مرحوم فقير حاجي احمد شوري جي وفات وقت سندن فرزند حاجي جان محمد شوري (موجوده گادي نشين) پنهنجي ڊائري ۾ تاثرات لکيا هئا سي هتي ڏجن ٿا.
”بابا سائين کي 19 مهينا فالج جي تڪليف رهي. پهرين ڏينهن ۾ تڪليف تمام گهڻي ٿي. پوءِ کين ايمبولينس ۾ کڻي راجپوتانه اسپتال حيدرآباد وياسون. مون سان گڏ هڪ بابا حاجي محمد صديق ۽ حاجي ڪريمداد شورو، يار محمد ابڙو ۽ محمد صديق عرف ڪارو حاجاڻي، حاجي ڪريمداد ۽ يار محمد ابڙو واپس ڳوٺ آيا، باقي بابا مولوي حاجي محمد صديق ۽ محمد صديق عرف ڪارو حاجاڻي اتي رهي پيا. ڊاڪٽر ارشاد مورياڻي علاج ڪندو رهيو پر بابا سائين کي هوش نه آيو. ڏيڍ مهينو رهياسين پر حالت بيهوشي جي رهي. رات جو حاجي محمد سومرو ڳوٺ شير محمد ٺوڙها وارو ايندو هو ۽ ساري رات گڏ هوندو هو، صبح جو وري ڳوٺ ويندو هو. رب العزت کيس اجر عظيم ڏيندو. ٻيا دوست احباب به ڏسڻ ۽ پڇڻ لاءِ ايندا رهندا هئا. حاجي مختيار شورو صاحب به رات جو روزانه پيو ايندو هو. ڪافي ڏينهن بعد جڏهن سڌارو ڏسڻ ۾ نه آيو ته، حاجي مختيار صاحب چيو ته، سائين کي سول اسپتال ڪراچي ۾ داخل ڪرايون. مون وراڻيو ته جيڪا توهان وڏن جي صلاح. پوءِ ڊاڪٽر ارشاد مورياڻي سان صلاح ڪيائون. جنهن چيو ته، توهان ڪراچي ڀلي وڃو. بابا حاجي محمد صديق اسپتال وارن جو حساب ڪتاب چڪتو ڪرائڻ لاءِ ويو ته، اسپتال وارن چيو ته ڊاڪٽر ارشاد مورياڻي اسان کي چئي ويو آهي ته، توهان رڳو ڪمري جي فيس وٺجو، باقي منهنجي (ڊاڪٽر جي) في فقير صاحب جن پاڻ ڏيندا. پوءِ فقط اسپتال جي في ڏيئي ڪراچي روانا ٿيا سون. بابا حاجي محمد صديق ۽ حاجي قابل مري ٻيراني وارو به گڏ هليو، ڪراچي پهتاسون ته، حاجي مختيار شورو ۽ لالا ايوب پٺاڻ ٽنڊو آدم وارو اڳ ۾ ويٺا هئا، جن تمام سٺي مدد ڪئي ۽ اسپتال ۾ داخلا وٺي ڏنائون. سڪندر شورو صاحب ٻه وقت ماني موڪليندو هو جيڪا عنايت راڄڙ گاڏي ۾ کڻي ايندو هو. چاچا حاجن، سڪندر صاحب، حاجي ڪريمداد ۽ ادا حاجي يوسف جن به ڪافي مدد ڪئي. رب سائين کين اجر ڏيندو. علاج تمام بهتر هليو ٻئي ڏينهن بابا سائين کي هوش آيو ۽ اکيون پٽيائين پر افسوس جو ڳالهائڻ لاءِ زبان نه کلي، تمام گهڻي ڪوشش ڪيائون پر زبان ڪا نه اٿلي. مون کي ڏسي مون ۾ نهاري بابا جن تمام گهڻو روئندا هئا. ڳوٺ مان ڪو ايندو هو ته، ان کي ڏسي به روئندا هئا. حاجي قابل مري به منهنجي تمام گهڻي مدد ڪئي. بابا مولوي حاجي محمد صديق ته مون سان گڏ ئي گڏ هو. ڪا به دوا يا ٽيسٽ هوندي هئي ته پاڻ جلدي ايندا هئا. مون ڊاڪٽر کي چيو ته، توهان ڪوشش ڪريو زبان کلي پئي ڪيترو به خرچ اچي ته آئون ڏيندس. پر ڊاڪٽر جو چوڻ هو ته، هاڻي فقير سائين اهڙي پوزيشن ۾ آهي جو نه ڳالهائي سگهندو ۽ نه وري هلي سگهندو. هڪ ٻانهن به ڪم نه ڪندي ۽ ڄنگهه به. جيترو وقت حياتي رهندا ته انهي حال ۾ هوندا. مون ڊاڪٽر کي چيو ته، ٻاهرين ملڪ وٺي وڃون ته ڪهڙي ملڪ ڏي وٺي وڃون. پر ڊاڪٽر چيو ته، ٻاهرين ملڪ وڃڻ جو به ڪو فائدو نه ٿيندو. پوءِ ڊاڪٽر عبدالواحد ڪاڪي پوٽي ۽ ڊاڪٽر جعفر مري کان به پڇيم ته انهن جو به ساڳيو جواب هو ته، ڪو به فائدو نه ٿيندو. نيٺ ڊاڪٽرن موڪل ڏني ۽ ڳوٺ آياسون. ڪڏهن ڪڏهن، اٺين ڏهين ڏينهن حيددرآباد ته وري ڪڏهن نواب شاهه ويندا هئاسون. بابا جن کي ڏسڻ لاءِ ڪو به ايندو هو ته ڳالهائڻ بلڪل ڪو نه نڪرندو هو پوءِ فقط روئندا هئا.
هڪ ڏينهن تمام گهڻي تڪليف ٿي پيس ان وقت منهنجي طبيعت به صحيح ڪو نه هئي بخار ۽ جان ۾ ڪمزوري هئي. ايمبولنس گاڏي وٺي آيا، ته آئون به ساڻس گڏ ٿي ويس. پر مون کي سڀني چيو ته، تون ٺيڪ ناهين ويهي رهه. پوءِ بابا مولوي حاجي محمد صديق ساڻس گڏجي ويو ۽ ٻيو نوح به ساڻن گڏ هو. صبح ٿيو پر مون کي آرام نه آيو. مون چيو ته، ضرور ويندس. وڃڻ کان پهرين هڪ ڇيلو وٺي ٻڪرار جاڙو ڳاهو جي حوالي ڪيم ته، اهو ڪهي صدقو ڪريو.پوءِ آئون ۽ چاچا حاجن سول اسپتال حيدرآباد وياسون. بابا جن کي تڪيلف تمام گهڻي هئي چار پنج ڏينهن رهيا هئاسون ته، بابا سائين ڏينهن جو ساڍي ٻارهين وڳي وڃي پنهنجي حقيقي مالڪ سان مليا. بس زندگي ساٿ نه ڏنو ۽ حياتي ايتري ئي هئي. اتان کان ايمبولينس ذريعي واپس ڳوٺ آياسون. ظهر جي نماز بعد آخري غسل جي تياري ڪرڻ لڳاسون ته ڏٺم ته حاجي ڪريمداد کي بابا جن جي وڇوڙي جو ڏاڍو ڏک هو. مون کي ۽ ڀاء نيڪ محمد کي ڏسي چيائين ته هڪ پٽ نيڪ ۽ ٻيو جاني. حاجي ڪريمداد بابا سائين کي ڪڏهن به نالو وٺي نه سڏيندو هو بلڪ سدائين بابا سائين چوندو هو. حاجي ڪريمداد چوندو هو ته، جن جا پٽ جاني ته ٻيا نيڪ ته پوءِ انهن کي ڪهڙو اُلڪو؟
آخري غسل محمد سليمان سينهڙو، ۽ حاجي ڪريمداد، ۽ مولوي عبدالرحمان ۽ بابا حاجي محمد صديق ڏنو. بابا جن جي ماء جي جي سڳوري تمام گهڻو روئي رهي هئي بلڪل ماٺ نه ٿي ڪيائين. وچين نماز پڙهي پوءِ کنيوسين، جنازي نماز استاد فقير منٺار پڙهائي قبر ۾ لاهڻ مهل هيٺ بابا جي حج جو رفيق حاجي ڪريمداد ۽ ولي محمد سينهڙو لٿا.
بابا سائين کي ڏاڏا حاجي محمد فقير جي پيراندي کان رکيوسين. جيترو وقت حياتي رهيس ته، بابا سائين جي تڪليف جيڪا مون ڏٺي هئي سا ڪا نه وسرندي.
(18) وفات: فقير غلام محمد ولد حسين فقير شورو. تاريخ 8 شوال 1412هه مطابق 12 اپريل 1992ع بروز آچر بوقت ظهر.
(19) وفات: حاجي محمد عرف حاجن فقير ولد حاجي شفيع محمد فقير شورو. تاريخ 8 رجب 1417هه مطابق 20 نومبر 1996ع. بروز اربع.
(20) وفات: مولوي حاجي محمد صديق ولد فقير عبدالله شورو. تاريخ 23 شعبان 1414هه مطابق 5 فيبروري 1994ع ڇنڇر جي ڏينهن. کيس فقير حاجي احمد جي ڀر ۾ دفنايو ويو.
(21) وفات: حاجي طالب فقير شورو. تاريخ 27 جمادي الاول 1416هه بوقت 12 وڳي.
(22) وفات: وڏيرو حاجي عبدالحڪيم شورو. تاريخ 18 ذوالقعد 1418هه مطابق 18 مارچ 1998ع.
(23) وفات: گل منير ولد طالب شورو ڳوٺ محمد شورو لڳ جمڙائو، دلور. تاريخ 13 جمادي الاول 1431هه مطابق 28 اپريل 2010ع بروز اربع.
(24) وفات: وڪيو شورو ٻڍاپور وارو. تاريخ 25 ربيع الاول 1431هه مطابق 12 مارچ 2010ع ربوز جمعھ.
(25) وفات: الهڏنو شورو ولد طالب شورو ڳوٺ حاجي دودو شورو لڳ جمڙائو. تاريخ 25 ربيع الاول 1431هه مطابق 12 مارچ 2010ع بروز جمعھ.
(26) وفات: ارشاد علي شورو ولد خير محمد شورو ڳوٺ ٻڍاپور. تاريخ 10 مئي 2010ع مطابق 26 جمادي الاول 1431هه اڱاري جي رات.
(27) وفات: زوجه مومن شورو ڳوٺ حاجي دودو شورو تاريخ 23 فيبروري 2010ع مطابق 8 ربيع الاول 1431هه بروز اڱارو.
(28) وفات: دريا خان ولد محمد موسيٰ شورو. لڳ کنڊو اسٽاپ. تاريخ 17 شعبان 1431هه مطابق 29 جولاءِ 2010ع بروز خميس.
(29) وفات: محمد شورو ڳوٺ ٻڍاپور. تاريخ 8 رجب 1430هه مطابق 2 جولاءِ 2009ع بروز خميس.
(30) وفات: زوجه علي محمد فقير شورو. تاريخ 2 مارچ 1996ع مطابق 11 شوال 1416هه.
(31) وفات: زوجه فقير غلام محمد شورو. تاريخ 11 آگسٽ 1993ع مطابق 21 صفر 1414هه بروز اربع.