الطاف شيخ ڪارنر

ڇا جو ديس ڇا جو وديس

خير النساء جعفري لکي ٿي ته ڪنهن سفرنامي جي آغاز لاءِ ”امان ضامن“ ٻانهن تي ٻڌڻ مذهبي لوازمات مان هڪ ريت اهي. پر ٻانهن تي امام ضامن سان گڏ هٿ ۾ جيڪڏهن الطاف جو سفرنامو ساڻ هجي ته سفر ۾ Suffer گهٽجيو صفر رهجيو وڃي. جهاز تي الطاف جو پهريون قدم ڪنهن خوبصورت سفرنامي جو حسين آغاز آهي، سندس جهاز جيئن ئي ڪنهن گولي جيان سمونڊ جو سينو چيريندو پاڻي جي چپن کي ڪنهن چنڊ گرهڻ جيان بن ڇيڙن ۾ ورهائيندو اڳيان اڳيان وڌندو وڃي. تيئن تيئن کيس مشاهدي لاءِ منظر ۽ موضوع ۽ تحرير لاءِ هڪ گهري تاريخ مليو وڃي، جن کي هو فنڪارانه فوٽوگرافي سان ائين جھليو وٺي، جيئن چقمق جھلي لوهه کي. الطاف شيخ پنهنجن سفرنامن ۾ چش ۽ چشڪا به اهڙا ڏنا آهن جو ٻهارين دنيا جون دلچسپيون ۽ رنگينيون پڙهي اچ اسان جو جوان توڙي پوڙهو سفر جو سانباهو ڪري ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1280
  • 879
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڇا جو ديس ڇا جو وديس

مون کي جيل مان آزاد ڪنهن ڪرايو؟

مٿي ذڪر ڪيل بئاءِ بابو به فقط رئنڪ جو بئاءِ (نوڪر) هو باقي هو نسورو ئي نواب. هو مون کي، هڪ ٻئي ففٽ انجنيئر، هڪ ڪئڊٽ ۽ سيڪنڊ انجنيئر کي Serve ڪندو هو. سيڪنڊ انجنيئر کان سواءِ باقي بچيل اسان جونئرن لاءِ اهڙو نوڪر آزار هو جنهن کي ڪجھه چئي به نه ٿي سگھياسين. بابو هر وقت صاف سٿرن ۽ اوچن ڪپڙن ۾ ٽپ ٽاپ رهندو هو. اسان آفيسر ٿي ڪري بس لاءِ انتظار پيا ڪنداسين، هي هميشه ٽئڪسين ۾ سير ڪندو وتندو هو. تنهن جو راز تڏهن کليو جڏهن آمريڪا ۾ چرس جي ڏوهه ۾ پوليس وٺي ويس. ڪورٽ ۾ ڪيس هلڻ دوران کيس حوالات ۾ بند ڪيو ويو. ترجمي لاءِ گھڻو ڪري آءُ يا جهاز جو ڪو ڪيڊٽ ويندو هو. هڪ ڏينهن جج مون کي چيو ته هن کان پڇ ته جيل ۾ کيس ڪنهن شيءَ جي ضرورت ته نه آهي ته ٺهه پهه پاڻ ئي جج کي انگريزيءَ ۾ جواب ڏنائين:
”No I need a pair of clean shirts only.“
اهو ٻڌي سڀ ڏاڍو کليا. بهرحال ٽيڪساز رياست جي قانون مطابق کيس به بين قيدين وانگر ماني ٽڪي کان علاوه هنڌ، ٽيبل لئمپ، روز جي اخبار ۽ روز سگريٽ پاڻيءَ لاءِ سوا ڊالر خرچي ملندي هئي، جيڪا هو گڏ ڪندو رهيو.
هفتو ڏيڍ کن جيل ۾ رهيو ۽ ڪيس پاڻ کٽيائين. وڪيل به هن پاران سرڪار ڪيو هو. جڏهن جهاز تي موٽيو ته ڪئپٽن مٿس سخت ڪاوڙيل هو ۽ کيس گھرائي چيو ويو ته ــ هاڻ کيس ڪراچيءَ تائين باقي بندرگاهن ۾ ٻاهر وڃڻ جي موڪل نه ملندي ۽ فارين ايڪسچينج ۾ ملندڙ اڌ پگھارُ به رستي تي ملڻ بدران هاڻ ڪراچي پهچڻ تي ملندو.
اسان چيو ته اهو به شڪر جو هڪ ته پرديس جي جيل کان آزاد ٿيو ۽ نوڪري به بچي ويس. پر بابوءَ تي ابتو اثر ٿيو. هو ماڳهين اچي اسان سڀني تي ڏمريو ته کيس ڪير آزاد ڪرائي آيو؟ اهو وڪيل ڪنهن ڪيو؟ هتي جهاز کان ته جيل ۾ مزو هو. ڊيلي اخبار به ملندي هئي ته فارين ايڪسچينج به.
اسان جو جهاز جڏهن ڪراچيءَ کان پرديس ڏي نڪرندو آهي ته اها هن جي Outward Journey سڏبي آهي ي4عني ولايت ڏي سفر، ۽ گھر ڏي (ڪراچي) واپسي واري مسافري کي Homeward Journey سڏين.