”See the Doctor“
هڪ ڏينهن ٻڌايائين ته جڏهن هو ڪئڊٽ هو ته هڪ دفعي سندن چيف آفيسر، جو ڪنهن زماني ۾ اڪيڊمي ۾ اسان جو پروفيسر به رهي چڪو آهي ۽ پنهنجي زماني جو تمام سخت قسم جو آفيسر مڃيو وڃي ٿو ۽ ڪنهن سان کلي به نه ڳالهائيندو هو، سو کيس ۽ هڪ ٻئي ڪئڊٽ کي امريڪا جي هڪ شهر بالٽيمور ۾ گھمائڻ لاءِ وٺي هليو.
”هاڻ اسان ٻئي ڪئڊٽ پويان ويٺا هجون.“ ڪئپٽن ٻڌايو، ۽ پاڻ چيف آفيسر، ٽئڪسي ڊرائيور سان اڳيان ويٺل هو. پاڻ آمريڪا جو اهو شهر تمام گھڻا دفعا ڏسي چڪو هو، سو اسان تي رعب رکڻ لاءِ گھمائڻ نڪتو هو.
ٽئڪسي ٿورو اڳيان هلي ته هڪ خوبصورت عمارت ڏي اشارو ڪندي، پنهنجي ڪڙڪ آواز ۾، رعب سان انگريزيءَ ۾ چيائين ته اها اسپتال اٿانوَ. هن جو ائين چوڻ، ٽئڪسيءَ جي شيدي ڊرائيور چيغم چٻاڙڻ بند ڪري، چيف آفيسر ڏي نهاري، پنهنجي علامتي امريڪن ٽون ۾ چيو:
You Sailors! Always After Nurses
هن جو اهو چوڻ اسانجو چيف آفيسر ککو وکو ٿي ويو. ظاهر آهي سندس بيعزتي ٿي، اسان جونئرن اڳيان. يڪدم ڦڪي مرڪ مرڪي، آڱر سان نه نه ڪري، ڊرائيور کي چيو: ”نه نه. اسان انهن مان نه آهيون جي ڇوڪرين پٺيان پئون.“ (يعني شريف ماڻهو آهيون). پر سائين شيدي ڏاڏو به ڪو موڊ ۾ هو؛ تنهن هڪ دفعو وري روڊ تان نگاهون هٽائي اسان جي چيف آفيسر کي شڪي نظرن سان ڏسي چيو: ”ته پوءِ تون پڪ ڇوڪرن پٺيان هوندين!“ اجھو. هي ته ماڳهين آسمان تان ڪريو وڻ ۾ ٽنگيو وارو حساب. اها ته بيعزتي به بيعزتين جهڙي. هونءَ کڻي غم کائي وڃي؛ اسانجو ’نڪ تي مک به نه ويهارڻ وارو‘ چيف آفيسر پر اسان جونئرن اڳيان خاموشي نيم رضا، سو چيف آفيسر يڪدم شيدِيءَ کي سمجھايو:
”نه نه هرگز نه؛ تو اسان کي غلط سمجھيو آهي. اسان نه ڇوڪرين جي پٺيان آهيون نه ڇوڪرن جي ڪڍ.“ اسان سمجھيو ته ڳالهه کي ٻنجو اچي ويو پر شيديءَ کي ان ڏينهن اسان جي رعبدار چيف آفيسر کي ڪو ذليل ڪرڻو هو؛ سو چيف آفيسر جي ان جواب تي يڪدم ٽئڪسيءَ تي بريڪ هڻي؛ تعجب مان چيف آفيسر کي مٿي کان پيرن تائين ڏسي چوڻ لڳو:
Man! Then you must see the Doc. something wrong with you.
(جوان! بهتر آهي ته ڪنهن حڪيم ڊاڪٽر وٽ هليو وڃُ. لڳي ٿو ته توکي ڪا بيماري آهي)
.......................................................