ڪالم / مضمون

ماڻڪ موتي لالَ

ڊاڪٽر پروين موسى جو هيءُ ڪتاب، سنڌي ادب ۾ هڪ بهترين اضافو آهي. هن ڪتاب ۾ آيل مضمون سوانحي، علمي ۽ ادبي آهن. پھرين حصي ۾ 11 سوانحي مضمون شامل آھن، ٻئي حصي ۾ 5 علمي ادبي مضمون شامل آھن، جڏھن تہ ٽئين حصي ۾ مختلف ڪتابن تي لکيل 9 مھاڳ شامل ڪيل آھن. ماڻڪ موتي لالَّ ۾ آيل سوانحي مضمون اهڙين شخصيتن بابت آهن جن مان تقريبا سڀني سان ليکڪا جون ملاقاتون ٿيل آهن ۽ ھوءَ انھن کان متاثر پڻ رهي آهي ۽ پنھنجي فن جي پٺڀرائيءَ لاءِ انهن جو هٿ بہ هميشہ پنهنجي مٿي محسوس ڪيو اٿس. 

Title Cover of book ماڻڪ موتي لالَ

ٻہ اکر جي بدران ٽي اکر (چيتن ميگهواڙ جو ڪتاب)

چيتن سان منھنجي پهرين ملاقات سنڌيونيورسٽي ۾ 2019-2-19 تي ٿي. مون ڏي ڏسي هڪدم چيائين،“مئڊم! آئون تہ توهان جي ڳولها ۾ آهيان“. پنهنجو تعارف ڪرائيندي چيايئن، ”مئڊم آئون چيتن ميگھواڙ آهيان، توهان ۾ ضروري ڪم آهي“ مون کي سندس ڳالهائڻ جو انداز بلڪل فطري، سادو ۽ خلوص وارو لڳو مون فقط سندس ڪي آرٽيڪلز ڪاوش ۽ ٻين اخبارن ۾ پڙهيا هئا ۽ ايتري خبر هيم تہ ادبي لڏي جو پانڌيئڙو آهي. سو مشڪي چيو مانس “چيتن آئون گم ڪونہ ٿي آهيان جو منهنجي ڳولها پيو ڪرين چئو ڪهڙو ڪم آهي؟“ حجت ڪندي چيائين ”مئڊم منهنجي ڪتاب تي ٻہ اکر لکي ڏيو، ٽائيٽل تي ڏيندس هڪدم موبائيل کولي ڪتاب جو ٽائيٽل ڏسيائين اهو بہ ڪو نہ ڏٺائين تہ مئڊم ها بہ ڪري ٿي يا نہ؟ مون کي بہ سندس همٿ ۽ يقين جي قوت سٺي لڳي مون کي پڪ ٿي ويئي تہ چيتن منهنجا ليک پڙهندڙ آهي ان ڪري کيس خبر آهي تہ ڊاڪٽر پروين پنهنجي جونيئرز کي ۽ خاص طور شاگردن کي همٿائيندي رهندي آهي، ان ڪري جواب نہ ڏيندي چيو مانس تہ ”ابا! مسودو کڻي اچجان لکي ڏيندي مانءِ. ٻن ڏينهن اندر چيتن، ڏيپلائي ميمڻ ڪالوني ۾ منهنجي گهر تي مسودي سميت موجود هو. ڪتاب جي مڪمل ٿيڻ ۽ ڇپجڻ لاءِ سندس جو شوق ڏسي دل ۾ خيال آيم تہ، ”قلم ۽ ڪتابن سان عشق رکندڙ هن نوجوان ليکڪ جا جذبا جوان آهن جھڙيءَ ريت ايمانداري ۽ لگن سان هو لکڻ پڙهڻ ڏانهن سنجيدگيءَ سان مائل آهي تہ اهو ڏينهن پري ڪانهي جو سندس لکيل تحريرون مان نہ حاصل ڪنديون.
”ڪوسو لڳي نہ واءُ“ سندس ٻيو ڪتاب آهي، پهريون ڪتاب ”يادگيريون سنڀال ڪم ايندئي“ يادگيرين تي مشتمل آهي. جنهن ۾ هن مختلف هنڌن تي سياسي جلسن، ڪانفرنسن، تعليمي ادارن جي فنڪشنن ۽ ٻين ادبي ميڙاڪن ۾ جيڪا شرڪت ڪئي انهن جو احوال آهي. ”ڪوسو لڳي نہ واءُ“ پهرين ڪتاب جي ڄڻ موٽ آهي، جنهن ۾ چيتن جي شاگردن، دوستن، اديبن ۽ شاعرن جا سندس جي باري ۾ خيال ۽ پهرين ڪتاب بابت تبصرا شامل آهن.
”ڪوسو لڳي نہ واءٌ“ هڪ طرح سان سندس ماءُ جي دل جو آواز آهي. جنهن کي پنهنجي پٽڙي جي خوشي، سوچن ۽ ارمان جي پروڙ آهي ۽ هن ماءُ کي چڱيءَ پر ڄاڻ آهي تہ چيتن جي خوشي ڇا ۾ شامل آهي؟ ۽ کيس اها بہ خبر آهي تہ هر لکندڙ کي پنهنجي لکيل تحرير جان کان وڌيڪ پياري هجي تي ۽ ماءُ جي حيثيت ۾ کيس وري چيتن جان کان پيارو آهي ان ڪري جاني ٻائي چيتن جي ٽڙيل پکڙيل قلمي سرمايي کي سانڍي رکيو، سهيڙيو ۽ دل سان چاهيو تہ اهو ڇپجي ميدان ۾ اچي تہ جيئن هوءَ پنهنجي پٽُ کي سرهو ٿيندو ڏسي.
چيتن جي لاءِ اها وڏي خوش نصيبي آهي تہ سندس ماءُ حيات آهي ۽ سندس خوشيءَ ڪاڻ دعاڳو آهي. عام طور اديب ۽ عالم جڏهن وفات ڪري ويندا آهن تہ سندن پونئيرن مان ڪي سجاڳ انهيءَ قلمي سرمايي کي زنده رکي ادبي پورهئي جي وارثي ڪندا آهن ۽ سندن نالي کي مانائتو ڪندا آهن. چيتن ان لحاظ کان نصيب دار آهي، جنهن کي لکڻ پڙهڻ لاءِ ماءُ جو ساٿ ۽ دُعا ملي. آئون هن ليک معرفت جاني ٻائيءَ جي ڪتاب سهيڙڻ جي محنت ۽ دلي شوق لاءِ کيس مبارڪباد ڏيان ٿي، هيءُ ڪتاب ماءُ جي دُعا آهي انشاءالله ضرور ڪامياب ٿيندو. چيتن جو اهو قلمي سفر جاري ۽ ساري رهندو.

ڊاڪٽر پروين موسيٰ ميمڻ
A-03 ڏيپلائي ميمڻ ڪالوني حيدرآباد
24-2-2019