سهڻي منهنجي سنڌ
سفر ڪرڻ سفرنامو لکڻ ٻہ الڳ الڳ لقاءُ آهن. دُنيا ۾ هزارين لکين ماڻهو ڏيھ توڙي پرڏيھ سفر ڪندا رهن ٿا، پر اُهي سڀ سفرناما نٿا لکن، سفر ڪرڻ ۽ اُن جون ڀوڳنائون ۽ گھرا مشاهدا ڪاغذن جي ڪينواس تي پنتقل ڪرڻ سان ڪتابي صورت ۾ سفرنامو وجود ۾ اچي ٿو، جنهن جو لکندڙ سفرنامانگار طور مشهور ٿئي ٿو.
محمد رمضان جوڻيجو جي گھر بدين ضلعي جي ڳوٺ ميون ملوڪ ۾ جنم وڄندڙ مور ساگر جي ادبي سڃاڻپ شاعر، مضمون نگار ۽ سفرنامانگار طور رهي آهي. هاڻي ته هو باقائدي سفرناما لکندڙ طور سامهون اچي رهيو آهي. ”حيدرآباد کان هنزه تائين“ سندس پهريون سفرنامو 2014ع ۾ ڇپيو، انهيءَ کان پوءِ ملائيشيا ملڪ جو سفر ”مور اِن ملائيشيا“ 2018ع ۾ ڇپيو، ٽيون سفر پنهنجي سنڌ وطن جو ”زندگي جا پل مون جي گھاريا سنڌ ۾“ 2021ع ۾ ڇپيو، هاڻي هي چوٿون سفرنامو ”سهڻي منهنجي سنڌ“ جو اوهان جي هٿن ۾ آهي، اُهو بہ سنڌ جي سفر جو ڀاڱو ٻيو آهي ۽ اڃان وڌيڪ سنڌ جي سفر جا ڀاڱا اچڻا آهن. سندس لکيل سفرنامن کي پڙهندڙن پاران سُٺي موٽ ملي رهي آهي.
”سهڻي منهنجي سنڌ“، عنوان مطابق سنڌ جي اهم جڳهين، گورک، منصوره، هالا، سيوهڻ، اڇڙو ٿر، ميرپورخاص، عمرڪوٽ، ماتلي، بدين جي ڪيترن اهم ماڳن مڪانن، مسجدن، درگاهن، لائبريرين سان گڏ مُلھ مهانگن ماڻهن سان ملاقات ڪرائي ٿو. سندس اندازِ بيان دلچسپ، سادو ۽ روانيءَ وارو آهي. آئون سمجهان ٿي، مور ساگر جا سفرناما سنڌي سفرنامن ۾ سُٺي جڳھ والاريندا.
ڊاڪٽر پروين موسيٰ ميمڻ
حيدرآباد