ڪالم / مضمون

ماڻڪ موتي لالَ

ڊاڪٽر پروين موسى جو هيءُ ڪتاب، سنڌي ادب ۾ هڪ بهترين اضافو آهي. هن ڪتاب ۾ آيل مضمون سوانحي، علمي ۽ ادبي آهن. پھرين حصي ۾ 11 سوانحي مضمون شامل آھن، ٻئي حصي ۾ 5 علمي ادبي مضمون شامل آھن، جڏھن تہ ٽئين حصي ۾ مختلف ڪتابن تي لکيل 9 مھاڳ شامل ڪيل آھن. ماڻڪ موتي لالَّ ۾ آيل سوانحي مضمون اهڙين شخصيتن بابت آهن جن مان تقريبا سڀني سان ليکڪا جون ملاقاتون ٿيل آهن ۽ ھوءَ انھن کان متاثر پڻ رهي آهي ۽ پنھنجي فن جي پٺڀرائيءَ لاءِ انهن جو هٿ بہ هميشہ پنهنجي مٿي محسوس ڪيو اٿس. 

Title Cover of book ماڻڪ موتي لالَ

مؤرخ ۽ محقق (تاثر)

چند ڏينهن ٿيا تہ منهنجي نياڻيءَ ڊاڪٽر ثمر رفيق الرحمٰن جو ننڍڙو محمد ولي وڏيءَ سوچ سان پنهنجي ڪاپي ۽ پين کڻي اچي مون وٽ ويهي رهيو، سندس نموني مان لڳو تہ هو ڪنهن معاملي کي حل ڪرڻ لاءِ فڪرمند آهي. محمد ولي هونئن بہ ننڍڙو هوندي بہ سنجيده مزاج، گھٽ ڳالهائو، پنهنجي ڪم سان ڪم رکندڙ، معاملي جي تھ تائين پهچندڙ ۽ پڙهائيءَ جو شوقين آهي. انهيءَ ڪري اسين ناناڻا کيس ننڍڙو آفيسر چوندا آهيون. هو منهنجي منهن ۾ نهاري ۽ موڊ کي پرکيندي چوڻ لڳو، ”امان ناني! هڪڙي سوال جو جواب ٻڌائيندا، توهان کي وقت آهي؟“ جڏهن تہ آئون سندس سامهون بلڪل فارغ ويٺي هيس، پر هُن جي ڳالهائڻ جي انداز مونکي ڏانهس وڏيڪ متوجه ڪيو. چيومانس، ”ها راڻا! ٻڌائي مونکي بلڪل وقت آهي؟ ڪجھ پڙهڻو آهي؟“ چوڻ لڳو نہ امان، پڙهڻو ڪونهي پر هڪ سوال جو جواب زباني گھرجي، ڪلھ اسان جي ٽيچر ڪلاس ۾ پڇيو تہ، ”بتائو مؤرخ اور محقق مين کيا فرق هي؟“ مون پڇيو مانس، ”پوءِ توهان ڪهڙو جواب ڏنو؟“ ورندي ڏنائين، ”امان! ڪافي دير تہ ڪنهن کي سمجھ ۾ ڪو نہ آيو آخر هڪڙي ڇوڪري چيو تہ، ”مؤرخ تاريخ دان هوندو آهي. جڏهن تہ محقق Writer هوندو آهي“ ٻيهر سوال ڪيو مانس تہ، ”ولي پوءِ ٽيچر ڇا چيو؟“ چوڻ لڳو تہ، ”امان، پيريڊ ئي ختم ٿي ويو هاڻي ٽيچر صبحاڻي ٻڌائيندي پر توهين تہ ٻڌايو؟“
هاڻي ڳالھ مڙيئي ڳُڙ هئي، ڪيئن چوانس تہ اسان وٽ تہ ادب ۾ اهي سنڌاسيڙها ختم ئي ٿيندا پيا وڃن. هتي تہ مؤرخ کي محقق ۽ محقق کي نقاد پيا سڏين تنقيد جي ڪتابن کي تحقيق ۽ تحقيق جي ڪتابن کي تاريخ جا ايوارڊ پيا ملن. آئون سنڌي لئنگئيج اٿارٽيءَ پاران مليل ڪتابن جي انعامن تي غور ۽ فڪر ۾ هيس جو محمد وليءَ اچي مؤرخ ۽ محقق جو ڌماڪو ڪيو. مون کي سوچن مان موٽائڻ لاءِ هڪدم چوڻ لڳو تہ، ”امان ناني، مون پنهنجي فرينڊس کي چيو آهي تہ، ميري ناني رائيٽر هين مين ان سي پوڇونگا پهر ڪلاس مين ڪل ٽيچر ڪو بتائونگا“.
ڏٺم تہ معاملو وڌي عزت جو ٿي ويو کيس مؤرخ ۽ محقق جو فرق ٻڌائڻ تمام ضروري ٿي پيو ڪيئن ننڍڙي معصوم کي ٻڌايان تہ، نقاد چون ٿا تہ، محقق پرائي مال تي ٽوپي نراڙ تي سڌي ڪندو آهي ۽ مؤرخ گشا هڻندو آهي ۽ سڀني کان اُتم نقاد پاڻ ئي آهي جو سڀني جا پٽڪا لاهي ٿو ۽ پنهنجو پاڻ کان مٿي ڪنهن کي بہ نہ سمجهندو آهي پر اهي سڀ ڳالهيون کانئس، مٿي هيون. ان ڪري پيار ڪندي چيم تہ، ”ڏس راڻا! تون جيڪا پُڇا ڳاڇا ڪري رهيو آهين اها مون کان سواءِ ٻين کان بہ ڪندين وري ڊڪشنري ۽ گوگل تي بہ سرچ ڪندين تہ اها تحقيق آهي ۽ محقق حقيقتون جمع ڪري نتيجا پيش ڪندو آهي ۽ مؤرخ اڄ جون حقيقتون ۽ واقعا صبح ٻڌائڻ وارو تاريخ دان آهي مطلب تہ مؤرخ ماضيءَ کي سرچ ڪري تاريخ لکندو آهي تہ محقق پڻ سرچ ئي ڪندو آهي هڪ لحاظ کان ٻنهي جو ڪم ڳولها/Searching آهي. کلندي چيومانس، ”اهو ڪم تون بہ ڪري رهيو آهين، تون ننڍڙو محقق بہ آهين تہ مستقبل جو مؤرخ پڻ“. هن خوش ٿي مون ڏي نهاريو ڄڻ سندس ذهن تان هماليه جبل جيڏو بوجھ لهي ويو هجي، ٺينگ ٽپا ڏيندو پنهنجي ڪمري ڏي هليو ويو.
8-4-2016