ڊاڪٽر سومرو جي نانءُ خط
آداب !
ڪاتب جي غلطي پھريان ئي نظرانداز ڪري ڇڏجو. توهان انتھائي انساني سطح تي جيڪو سلوڪ مون سان ڪيو آهي، ان کي ڪڏهن بہ وساري نٿي سگهان. اصل ۾ جنرل وارڊ ۾ انساني درد جون دانھون منھنجي برداشت کان ٻاهر آهن. ۽ اھا منھنجي ڪمزوري آهي تہ مان شور هنگامي ۾ نٿي رهي سگهان، هي منھنجو نفسياتي مسئلو آهي. هن کي منھنجي مجبوري سمجهو. ايڪس ري ٿي ويو آهي، ۽ مون بہ ڏسي ڇڏيو آهي، مادي ۾ السر آهي، علاج جي لاءِ ايندي رهنديس. اسپتال ۾ رهڻ ڇا ضروري آهي....؟ شور جي ڪري سڄي رات هڪ ڪرب ۾ گذري.... اميد آهي برو نہ لڳندو، مان گهر پئي وڃان.
انتھائي محبتن مان
سارا شگفتہ
◘