ثروت سلطانہ جي نانءُ خط
ڪَٽي ....
ڪيترن ڏينھن کان ملاقات ناهي ٿي. پوءِ سوچيندي آهيان تون مصروف هوندينءَ، ڪجهہ ڏينھن ٻيا سھي.... مان توکي اداس ڏسندي آهيان تہ ڏکن سان هڪ ٻي اک اچي ملندي آهي ۽ چوندي آهي
”سارا! تنھنجي ثروت ڏاڍي اداس آهي“
ڇا ڪيان دوست؟ ڏکن جي ورهاست نٿي ٿئي نہ تہ اسانجون زمينون الاٽ ٿي وڃن ها تون پاڪستان ۾ پھرين ڇوڪري آهين جنھن کي مان پنھنجو دوست چئي سگهان ٿي. ۽ منھنجي خوش قسمتي هي آهي جو تون منھنجي دوست آهين.....
خدا توکي سُک ڏي ۽ تون پنھنجي قلم مان ”اکيون“ لکين.... مان اڪثر تنھنجي باري ۾ سوچيندي آهيان ۽ تنھنجي لاءِ پريشان رهندي آهيان پر ڇا ڪريان.....!؟
اداسيءَ جو هڪ سمنڊ منھنجي ٻيڙيءَ ۾ اچي ويھي رهيو آهي. سوچيان ٿي توکي سِتار (تنبورو) ٻڌايان پر سِتار جو هٿ ڪٽجي ويو آهي. زندگيءَ ۾ مون کي ڪڏهن ايئن نہ چاهيو جھڙيءَ ريت تون مون کي چاهين ٿي.
سارا شگفتہ
◘