اتساهه ڏيندڙ اکڙيون، سينو سُپر سڄڻ جو،
واعدو ڪيون وڃي ٿو ٻيهر وري اچڻ جو.
وارن جا وار واري، هر هر کلي کيڪاري،
سيني سان پئي لڳايو، ورجاءُ ڪري وچن جو.
ارڏي عجيب سهڻي دَر دَر ڪيا ديوانا،
ماريو ڇڏي نظارو ڳلڙن تي خم پوڻ جو.
محبوب گل مثل آ، ڀنورن کي جهل نه پل آ،
چهري تي ماڪ اهڙي، شبنم پتين تي ڄڻ جو.
*