اٽوٽ رشتو
ها توکي ڏسي ٿو خيال اچي
ڪو جنم جنم جو ناتو آ.
تون سون، سونارو تنهنجو مان
تون زيور آن مون پاتو آ.
*
تون دردوندن، درمان سندن، توکي ٿا ڏِسن
خوش ٿي پيا چون، ها هيءَ اٿئي ويڄ منهنجو
ڏسندي ئي سڪون سماتو آ.
*
مستقبل، ماضي، حال، ازل ۽ ابد عالَم ٿا چون،
پر مون لاءِ وقت، هر ساعت، گهڙي
هڪ لمحو پسي، ڄڻ ڄاتو آ.
*
ڪو وٽ ترازو ساڻ ڪري،
ڪو تسبيحَ داڻا روز ڳڻي،
پر مون لاءِ هزار ڪروڙ ته ڇا،
هڪ سجدو ئي هڪ کاتو آ.
*
هاءِ ڙي “صدا” تو ڳالهه ته ڪئي،
دنيا داريءَ وارن جي،
روميءَ واري رقص سندي،
مدهوش مئي ۽ مارن جي،
تون ڄاڻين ٿو ته ڪير ڪيئن
هت فَتوائَن ۾ ڦاٿو آ.
*