خزان هئي مون بهار سمجهو مگر نه سوچيو هو،
مون تو سان جو پيار ڪيو هو مگر نه سوچيو هو.
اشاري ابليس جي تي ڪيئن نه حضرت آدم،
خطا کي سِر تي کنيو هو مگر نه سوچيو هو.
قيس نالي کي گنوائي مجنون ٿيو مجبور،
هُو ليلا جي عشق اڙيو هو مگر نه سوچيو هو.
مون ڏٺائين سامهون تڏهن به ابو لهب،
پنهنجي ضِد تي هِي رهيو هو، مگر نه سوچيو هو.
سڀئي شاعر پڙهيا لکيا آهن داستان درد،
”صدا“ به غزل پڙهيو لکيو هو مگر نه سوچيو هو.
*