هائيڪا
بدو اچي پيو،
اٺ جهاز بياباني تي،
پاڻ وڻائي پيو.
*
گلوبل ڳوٺ دبئي ۾،
ڏس ته نچي پئي سهڻي ناري،
پهريل ويس بَدوَئي ۾.
*
گلوبل ڳوٺ دبئي ۾
هرڪو ديس ثقافت سوڌو،
ويٺل ڏس ته دبئي ۾.
*
يو اَي اِي جي روڊ تي،
متان ڊرائيور سگنل ٽوڙين،
اک آ تنهنجي ڪوڊ تي.
*
ماروئڙن جو ديس
کڙچ، گاڏيون ۽ ڪيڪڙا
روڊ نه رستا کيس.
*
ٻُڌ، شاهه خليفا
ايڏي اوچي واهه جو ٺاهيو ئي
ماڙي برج الخليفا
*
بدوئن جو ديس
پاتل ڳانترا، سفيد ڪنتورا
واهه شاهاڻو ويس
*
سهڻي سنڌ سڀ ئي
جي غاصب حق نه کائي منهنجا
ٿي پئي ديس دبئي
*
عظمت جو اُهڃاڻ
گلوبل ڳوٺ ۾ سنڌي ناري
اوڍيل اجرڪ ساڻ.
*
درد وندن جو ديس
سنڌ سدائين سورن ۾
قابض ڌاريا ويس.
*
ڪولاچي جو ديس
اجرڪ ٽوپي گج جنهن پهريو،
ڄڻ ته ويڳاڻو ويس.
*
ديس جي اندر ديس
ست اڪايون، آزاد وسيلا
مليل آهن کيس.
*
سمجهه ڀريو انسان
ديس کي ڇا دستور ڏئي ويو
شيخ بن النهيان.
*
بدوئن جا هوٽل
دربان سوٽ ۽ ٽاءِ سان
بيٺا آهن ٽوٽل
*
ڪراچي جو هوٽل
دربان آ بيٺل دروازي تي
پٽڪو اٿس پاتل
*
رياست عجمان
دنيا ڀر جا محنتي ماڻهو
اچي ٿيا مهمان
*
رياست اُم الڪوين
بدو بيٺو ريت دڙي تي
وڄائي پيو بين
*
برج العرب جميرا
پريون ڏس ته سمندر ساحل
شامون صبح سويرا
*
سمنڊ اندر گهر
ڏس ته اڏيل هن ڪهڙا سهڻا
شهرن جا شهر
*
الله جو گهر
اڏيل شهڪار ابو ظهبي ۾
مسجد جو منظر
*
بدوئن جي ديس ۾
ڪا نه پراڻي ڪار پئي ڏسجي
رستي جي ريس ۾
*
مٺڙو مڪو شهر
الله جو ازلي گهر ڪعبو
موهيندڙ منظر
*
پاڪ مدينو شهر
سبحان الله سبز گنبذ جو
ڇا ته مزو منظر
*
جبران جي ڳالهه ۾ جان آهي
پر شاهه لطيف پڙهي ته ڏس تون
ته ڇا ٿيندو انسان آهي.
*
شهناز شورو
گورن جي شهر ۾
جهونگاري مورو.
*
کائي ڏنگ ڏوڪا،
ڏسي مسڪرائي، چئي وئي اچان ٿي،
ڏنا يار ڌوڪا.