ڪافي
نينهن نياپن سان ناهي ٿيندو، وڃي در تي ديرڙو لاءِ
پنهنجو پاڻ وڻاءِ.
محبوبن جي سامهون ادب سان، پنهنجو سِرڙو يار نواءِ
پنهنجو پاڻ وڻاءِ.
يار جي دَر جو نوڪر ٻانهون، سر عام سڏاءِ
پنهنجو پاڻ وڻاءِ.
گذريو جنهن لنگهه تان دلبر، اتي ننگا پير پساءِ
پنهنجو پاڻ وڻاءِ.
محبوبن جي مرضي خاطر، تون ڪُڏي ڪنڌ ڪپاءِ،
پنهنجو پاڻ وڻاءِ.
محبوب جڏهن مالڪي ڪن، پوءِ “صدا” پاڻ سڏاءِ
پنهنجو پاڻ وڻاءِ.