ناول

درياء جي ڪپ تي

هي ڪتاب ”درياء جي ڪپ تي“ سائين گُل نصرپوري جو لکيل ناول آهي جيڪو 1960ع ۾ اداره آوازِ ادب حيدرآباد پاران ڇپايو ويو. گل نصرپوري لکي ٿو:
احساسات ۽ تاثرات جي هن مجموعي ۾ زندگي جي تمام لاهين چاڙهين سان گڏ قرب ۽ پيار جي به هڪ دنيا سمايل آهي جنهن ۾ اقرار به آهن ته تڪرار به ! لڙڪ به آهن ته ٽهڪ ! معافيون به آهن ته ميارون به ! جفائون به آهن ته وفائون به !
مطلب ته پنهنجي مطالعي ۽ تجربي آهر هن ناول سينگارڻ سان گڏ ڪهاڻي ۽ انجي اصولن جي پيرويءَ جي به هر ممڪن ڪوشش ڪئي اٿم.
  • 4.5/5.0
  • 2778
  • 1185
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • گل نصرپوري
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book درياء جي ڪپ تي

گذارش

لکين لائق ۽ ڪروڙين ڪرم انهي مالڪ جا چئبا جنهن اسان بي پهچ انسانن کي پنهنجي پياري زبان ۽ سنڌي علم وادب جي خدمت ڪرڻ جي قوت بخشي .
اداره آواز ادب جي نئين سال جو پهريون ڪتاب ”درياءَ جي ڪپ تي“ ناول پيش ڪندي قدري خوشي محسوس ڪري رهيا آهيون .هي تخليقي ناول سونهاري سنڌ جي نوجوان شاعر ۽ اديب محترم گل نصرپوري جي ڪاوش جو نتيجو آهي . جو اميد ته پڙهندڙن کي پسند ايندو .
گذريل سالن وارن ڪتابن عمير زندگي ، حسنه ،سورج شاخون ڪڍيون ، انصاف ڪٿي آهي ؟ فتوحات بابر ۽ سپون جو پڙهندڙن طرفان جيڪو قدر ڪيو ويو سو هن اداره جي ڪارڪنن لاءِ نهايت همٿ افزائي جو باعث آهي .
ههڙن اهم علمي ۽ ادبي ڪمن ۾ تڪليفن ۽ مشڪلاتن جو ته شمار ئي ڪونهي پر اسان انهن سان مقابلي ڪرڻ جو عزم ڪيو آهي انشاءَ الله اهي تڪليفون ئي نه رهنديون .
هي انهيءَ سنڌيءَکي جيڪو پنهنجي دل ۾ سنڌي ادب ۾ محبت رکي ٿو تنهن کي مودبانه التماس ٿي ڪجي ته اهو صاحب پنهنجي زبان ۽ ادب جي ڀلائي ۽ بهتري خاطر هن ادبي اداره جو ميمبر ٿئي نه رڳو ايترو پر پنهنجي دوستن کي همٿائي ته هو پڻ ميمبر ٿين جنهن ۾ اداري جو به اجتماعي فائدو آهي .
تعليمي ڪميشن جي سفارش موجب اسانجي ٻاجھاري ٻوليءَ کي جيڪي گھڻا اچي لڳا آهن تنجو جيڪڏهن موزون تدارڪ نه ڪبو ته اهي سرا نه رڳو اسانجي ادبي اناج کي کائي بيڪار نستو ۽ ناڪاره بڻائي ڇڏيندا بلڪ اسانجي قوم کي ڪولهين کان بدتر حالت ۾ رکڻ جي ڪوشس ڪندا .
ان بابت سنڌ جي دانشورن اديبن غلامن مفڪرن ،ايڊيٽرن ۽ عوام پنهنجا انديشا ظاهر ڪيا ۽ پنهنجو پاسو آرسي وانگر چٽو ۽ صاف ڪري پاڪستان جي وفا شعار ۽ وفادار شهرين جي حيثيت ۾ ،قانوني حدن اندر رهندي نهايت سانتيڪي ۽ ڳنڀير نموني ۾ حڪومت کي حالتن کان واقف ڪيو . پر خدا ٿو ڃاڻي ته الائي ڪهڙيون رنڊڪون آهن سرڪار سڳوري بي سمجھه ٻار وانگر کوهه ڏانهن ڊوڙندي پئي وڃي .
اسان کي پاڪستان پيارو آهي ۽ اهو اسانجو قومي فرض آهي ته اسين انجي حفاظت ۽ ترقيءَ لاءِ هر ممڪن ڪوشش ڪريون .ائين نه ٿئي جو چند دانسته يا نا دانسته ٿيل غلطين جي ڪري پاڪستانين جي دلين ۾ هڪ ٻئي جي لاءِ نفرت ۽ بڇان جو ٻج پاڙ هڻي وڃي ۽ اسانجو ملڪ محبت ڪرڻ بدران نفرت جو شڪار ٿي وڃي. تنهنڪري سنڌ جي معزز ۽ مانوارن عيوضين بنيادي ۽ چيئرمينن کي عرض آهي ته هو پنهنجو فرض سمجهي هرهڪ يونين ڪائونسل مان هيٺيون ٺهراءُ پاس ڪري سنڌي ٻولي کي اعلى تعليم تائين ذريعو تعليم ڏنو وڃي ۽ ان جي ترقيءَ جا تمام وسيلا مهيا ڪري ڏنا وڃن

سيڪريٽري