پنهنجي پاران:مون وٽ پنهنجو ڪجھ به ناهي!
آئون پنهنجي ذاتي زندگي ۾ هن مهل تائين، اڪثر لاپرواھ ۽ غير ذميوار رهيون آهيان، اوهان تائين پهتل هي ڪتاب ”پره جي پار ڏي هلجي“ به دوست سومرو جي محنت جو ثمر آهي، جنهن منهنجون ڊائريون ٺاهي، منهنجي نظمن کي هڪ هنڌ گڏ ڪيو. نه ته اڪثر نظم موبائيل جي اِن باڪس، ڊرافٽس ۽ سينٽ آئٽمس جي خاني مان ئي ميسارجي ويندا هئا. منهنجا نظم عمل جو ردِعمل آهن. منهنجي لاپرواهي ۽ غيرذميواري جي ڪري انهن ۾ کوڙساريون فني غلطيون به هونديون، ڇو ته هڪ دفعو لکڻ کانپوءِ چاهيندي به وري انهن تي نظر نه ڦرائي سگهيو آهيان
ڪتاب جو نالو ”پره جي پار ڏي هلجي!“ پنهنجي فڪري استاد ۽ محسن درگاهي گبول جي نظم ”ڏئي اونده کي تيلي“ مان سندس اِجازت سان کنيو اَٿم. هيءُ پورو پورهيو به کائينس مليل اُتساه جو مادي وجود آهي.
آخر ۾ ٿورائتو آهيان، محترمه عطيه دائود جو جن ڪتاب جو مهاڳ لکي ڏنو، گڏوگڏ احسانمند آهيان، پنهنجي پيارن دوستن ۽ محسنن درگاهي گبول، مشتاق گبول، دوست سومرو، معشوق قاضي ۽ علي عاجز جن جو، جن جي محنتن ۽ مدد سان هيءُ ڪتاب، سنڌي ٻوليءَ کي نذرانو ڪرڻ ۾ ڪامياب ٿيس.
[b] عرفان لُنڊ
[/b]جروار ــــ ضلح گهوٽڪي