زندگي ڪنهن خوبصورت خيال وانگي
پر ٿي گذري سوڪهڙي جي سال وانگي.
ماٺ سونهين ٿي مقامن ۾ پرين! تون،
زندگي ۾ ڳاءِ وڄاءِ ڌمال وانگي.
زندگي جي رات ۾ تنهنجو پسارو،
ٿو لڳي هُن چنڊ جي ڪنهن چال وانگي.
خدمتون ئي امرتون بخشين ٿيون ۽،
رياضتن ريءَ، سڀ دعائون خال وانگي.
ڏاڍ ويو آهي وڪوڙي قوم کي ۽
قوم جو ردِ عمل ڪنهن ”ٻال“ وانگي.
•