سامونڊي لئون لائي ويا،
باهيون ڪي ڀڙڪائي ويا،
تن ريءَ آنءُ اڪيلي هان!
پَڳههَ ڇوڙي ٻيڙا ڪاهي،
مون کي ويا، رِڻ ۾ راهي،
نينهن اندر ۾ نائي ويا،
تن ريءَ آنءُ اڪيلي هان !
ڏاڍو مون کان ڏور ويا،
سامونڊي ڏئي سور ويا،
ويندي ڏانوڻ ڏائي ويا،
تن ريءَ آن اڪيلي هان !
عشق ”عباسڻ“ چوٽ ڏکي،
سامونڊين جي موٽ ڏکي،
ڪيڏو مون تڙپائي ويا،
تن ريءَ آنءُ اڪيلي هان !