وَسُ وڏو وسڪارو ڪر!
ٿرجا ٿاڪَ اُٻاڻڪا.
چَنڙي، کائرَ، کرڙي تي،
اوٿر ٿي اَچُ وارو ڪر!
ٿرجا ٿاڪَ اُٻاڻڪا.
ڏُٻرا مالَ ۽ ماروئڙا،
ٿر ۾ ڪو ٿڌڪارو ڪر!
ٿرجا ٿاڪَ اُٻاڻڪا.
آڏاڻن تي يار ”عباسڻ“
ٽيڙوءَ جو ٽَهڪارو ڪر!
ٿرجا ٿاڪَ اُٻاڻڪا.
ٿر ۾ميگههَ ملهارَ ٿئي،
کائرَ تي کجڪار ٿئي،
مالاهوءَ تي مينهن وسن.
مامڙو جل ٿل ٿئي،
موج ڪا محفل ٿئي،
پائرَ لاٽون لار ٿئي،
مالاهوءَ تي مينهن وسن.
ڪارونجھر تي مور نچن،
سَوَ سَوَ جوڙا جوڙ اچن،
ڳيرن جي ڳُٽڪار ٿئي،
مالاهوءَ تي مينهن وسن.
يار ”عباسڻ“ ٿر وَسي،
ننگرُ ڀوڏيسرُ وسي،
پورب جي پلٽارَ ٿئي،
مالاهوءَ تي مينهن وسن.