کڻي نيڻ هيڪر اسان ڏي نهاريو،
گهڙي گڏ گذارڻ جا آهيون سوالي.
هڻي سين تنهنجو اچي درجھليو آ،
هِتان هاڻي واپس وينداسون نه خالي.
سخي ٿي سخاوت ڪيو دلربا! ڪا،
ٿيو پيار وارن سان حالي حوالي.
ٻڌائڻ جي ناهي ضرورت اسان کي،
اسان جي ازل کان سڃاڻپ نرالي.
”عباسڻ“ سان ليکا ڇڏي يار! سارا،
پرين! پيار جي اڄ ڀري ڏيو پيالي.