واريءَ تي ٿا ليڪا پايون،
جهڙا آهيون تهڙا ناهيون!
ڪاريون پٽيون خالي ٻانهون،
دانهون پنهنجون ناهن ڪاهون،
بند اسانجا رَندَ ۽ راهون،
رت ۾ راڱيل واٽون واهون،
وَڏ ڦُڙي جيئن نيڻَ ٽمايون
جهڙا آهيون تهڙا ناهيون!
ڀورائيءَ ۾ ڀُونءِ ڦرائي،
رولاڪن سان رُوحَ رَلائي،
اوندهه واري عينڪ پائي،
پنهنجي ڄڻ تاريخَ وڃائي،
سنڌ جا خالي گيت ٿا ڳايون،
جهڙا آهيون تهڙا ناهيون!
يار ”عباسڻ“ هوش ۾ ناهيون،
ڄڻ ڪي پيالا پيتل آهيون،
روز نوان ٿا نعرا ٺاهيون،
ڪنهن تي دانهين ڪنهن تي دانهيون.
آڪڙ ۾ ٿا پاڻ پڏايون،
جهڙا آهيون تهڙا ناهيون.