آتم ڪٿا / آٽوبايوگرافي

زندگي جا پنڌ ۽ پيچرا

ريگستاني علائقي ٿرپاڪر ۾ پنهنجي علم جي جوت کي جلائيندي اونداهه مان روشنيءَ جو تجلو بڻجي سامهون ايندڙ ڊاڪٽر راڻا سي راٺوڙ پنهنجي مسيحائي پيشي سان سچائيءَ ۽ سماجي خدمتن آڌار پنهنجي علائقي ۾ اهم مثالي ڪردار جي حيثيت رکي ٿو، پر هن ڪتاب ” زندگي جا پيچرا ۽ پنڌ“ جي منظرعام تي اچڻ کانپوءِ هڪ تخليقڪار جي روپ ۾ به سامهون آيو آهي، جيڪو پڻ يقينن هڪ خوش آئيند ۽ وقتائتو قدم آهي، ان ۾ ڪوبه شڪ ناهي ته ڊاڪٽر راڻا سي راٺوڙ جي زندگيءَ جا تلخ تجربا اسان لاءِ مشعل راهه آهن، هن پنهنجي حياتي ۾ جيڪوبه ڀوڳيو ۽ پيڙيو ان جو مختصر ذڪر پنهنجي هن جيون ڪٿا ۾ ڪري ڇڏيو آهي، خاص طور ورهاڱي کان اڳ ۽ پوءِ جي بدلجندڙ صورتحال کي قلمبند ڪري.
Title Cover of book زندگي جا پنڌ ۽ پيچرا

ڊاڪٽر راڻا سي راٺوڙ هڪ گُلاب جو گُل

ڊاڪٽر راڻا سي راٺوڙ هڪ ارڏو انسان آهي، جنهن جي بچپن جي زندگي تمام ڏکن ۽ ڏاجهيل ماحول ۽ وقت مان اُڪري پار ٿي پنهنجي منزل مخصوص تي پهتو ڊاڪٽر صاحب ڏکويل ماحول ۽ هيسايل قوم جو واحد فرد آهي، جنهن پنهنجي محنت ۽ اورچائي سان اندهيري ماحول مان سفر ڪندي روشن ماحول ۾ داخل ٿيو. ڊاڪٽر راڻا سي راٺوڙ سان منهنجي پهرين ملاقات سال 1985ع ۾ سانگھڙ ۾ ٿي. منهنجي ته پيدائش آڪٽومبر 1950ع ۾ شهر سانگھڙ ۾ ٿي منهنجو والد حاجي قائم دين آبپاشي کاتي ۾ ڪئنال جي عهدي تي فائز رهيو. اسانجا وڏا ميرپور ماٿيلي ويجھو ڳوٺ داد لغاري جا هئا اتي جون ٻنيون وڪرو ڪري سانگھڙ ضلعي ۾ ورتيون. منهنجي والده صاحبه کي فالج ٿيو جو ڊاڪٽر صاحب وٽ علاج لاءِ ويندا هئاسون جو ان وقت جي لحاظ کان ڊاڪٽر راڻا صاحب جي وڏي هاڪ هوندي هئي. ماڻهو علاج لاءِ پري پري کان ڪافي تعداد ۾ ايندا هئا جن کي وڏا فائندا ٿيندا هئا. اسان ڊاڪٽر صاحب جي نوڙت ۽ رمز ڏسي تمام ويجھا ٿي وياسون جو ايتري قدر اسانجي خاندان مان ڪو ٺيڪ نه هوندو هو ته اسان جو علاج فيملي ڊاڪٽر طور ڊاڪٽر صاحب ڪندا هئا. سال 1992ع ۾ اسان سانگھڙ کان ميرپورخاص رهائش پذير ٿياسون هتي پڻ ڊاڪٽر صاحب سان ڀائرن وانگر گھڻي محبت هڪ ٻئي کي ڏيندا هئاسون. اسان اڪثر شام جو هڪ ٻئي سان ملاقات ڪري هوٽل يا گھر ۾ چانهه پيئندا آهيون اڪثر اسين ٻئي ڄڻا هم خيال رهياسون پاڻ ۾ ويهي صلاح مشورو ڪندا هئاسين ۽ سوچيندا هئاسين ته زندگي ۾ کائڻ پيئڻ کان وڌيڪ دنيا جي مختلف حصن کي ڏسڻ ۽ مختلف انسانن جي رهڻي ڪهڻي ريت رواج ۽ زندگي جي طور طريقي کي ڏسڻ ۽ سمجھڻ به بهتر آهي. انڪري اسان مختلف ملڪن جي دوري بابت سوچيو جو اسان ملائيشيا، سريلنڪا ۽ نيپال جو سفر ڪيو.
2010ع ۾ اسان ٻئي ڄڻا ملائيشيا وياسون. جتي اسان مختلف جايون ۽ مختلف شهر گھُميا، الاهي لطف اندوز ٿياسين ۽ دل کي سڪون مليو ملائيشيا جي سفر اسان کي متاثر ڪري ڇڏيو ۽ وري اسان ٻئي ڪنهن ملڪ گھُمڻ جي خواهش ڪئي. سوچڻ بعد سريلنڪا گھُمڻ جو فيصلو ڪيو
سال 2013ع ۾ سريلنڪا گڏجي وياسين جتي اسان کي ڪيترائي تاريخي ماڳ گھُمڻ لاءِ مليا جهڙوڪ: ماتا سيتا کي راوڻ جنهن اشوڪ واٽڪا باغ ۾ بند ڪيو هو اُتي وياسين ۽ ٻين مختلف شهرن جا دورا ڪيا جتي ڪافي تاريخي جايون ۽ شيون ڏٺيون.
سريلنڪا جي شهر بارووالا ۾ مسجد الابرار آهي. هي مسجد سريلنڪا جي سڀ کان پهرين ٺهندڙ مسجد آهي جيڪا اٺين صدي ۾ سريلنڪا ايندڙ مسلمان واپارين ٺهرائي هئي. ۽ ٻيا ڪيترائي مندر ۽ قديم آثار ڏٺاسين. سريلنڪا جي سفر مان اسان کي ججھي ڄاڻ ملي ۽ گھڻو ڪجھ سفر مان پرايو.
سريلنڪا جي سفر بعد اسان کي نيپال جهڙي مشهور ملڪ گھمڻ جو شوق ٿيو 2015ع ۾ اسان ٻئي ڄڻا دوست نيپال ڏانهن روانا ٿياسين. جتي پڻ اسان ڪيترائي تاريخي ۽ قديم آثار گھُميا مختلف ماڻهن دوستن سان گڏجاڻيون ڪيون سفر مان ڏاڍي خوشي ۽ روح کي راحت ملي.
اسان جي زندگي ۾ اهي ٽئي سفر تمام خاص ۽ بي مثال رهيا دنيا جي ٻين ملڪن جي باري ۾ ڄاڻ ملي مختلف ماڻهن جي رهڻي ڪهڻي ۽ ريت رواج کي سمجھيوسين ۽ ڪيترائي قديم آثار تاريخي ماڳ ڏسڻ تي دلي سڪون ۽ راحت ملي سفر وارو وقت اسان کي تمام اهم ۽ قيمتي محسوس ٿيو.
ڊاڪٽر راڻا سي راٺوڙ ۽ آئون اڃان تائين گڏجي ڪچهريون ڪندا آهيون هڪ ٻئي سان سوچ جي ڏي وٺ ڪندا آهيون .
اسان جو جوڙ هميشه کان سڳي ڀاءِ ۽ ويجھي رشتي کان مٿي ۽ مضبوط رهيو آهي مونکي ڊاڪٽر راڻا سي راٺوڙ جي طبيعت، سوچ ۽ سادگي هڪ گلاب جي گُل جي خوشبوءِ جيان موهيندي آهي


فقط
غلام محمد حاجي قائم الدين لغاري
حال ميرپورخاص
03456966656