ٿر جو هيرو ڊاڪٽر راڻا سي راٺوڙ
غريب هاري جي گهر جنم وٺندڙ راڻا کي پڙهڻ ۽ پڙهي ڪري وڏو ماڻهو ٿيڻ جو وڏو شوق هو. هن پرائمري تعليم گڊڙو سٽي اسڪول، مڊل ڇاڇرو، مئٽرڪ نور محمد هاءِ اسڪول حيدرآباد ۽ انٽر ڊي جي ڪاليج حيدرآباد مان پاس ڪري ايم بي بي ايس ميڊيڪل ڪاليج ڄامشورو مان 1961ع ۾ پاس ڪري ميگهواڙ جاتي جو پهريون ميڊيڪل آفيسر مقرر ٿيو، پوءِ ته راڻا سي راٺوڙ جي نالي ۽ ناماچاريءَ جو ڏونڪو وڄي ويو.
ڊاڪٽر راڻا جي جرئت کي جس جو هو کيسي خالي ٿر مان نڪري حيدرآباد ۾ اچي ٽيوشنون پڙهائي، اسڪالرون ماڻي، محنت ۽ ذهانت سان پنهنجا سمورا امتحان نمايان پوزيشن ۽ فرسٽ ڪلاس ۾ پاس ڪيا.
ڊاڪٽر راڻا جي شائستا، مهذب انداز، صاف سٿرو، آدرشي رهن سهن، ملنسار طبيعت، محنتي، جفاڪش، اورڇ پرڪشش شخصيت سان گڏوگڏ مڌر گفتار، پيشواراڻا صلاحيتن ۽ ايمانداريءَ ۾ پنهنجو مٽ پاڻ رهيو آهي. هو سموري زندگي دکي انسانيت جو همدرد، منجهيل ماڻهن جو سيهوڳي، تعليم جي حاصلات لاءِ اڳتي وڌندڙ جو ڀرجهلو، سڄڻ، ڪمزور ۽ ڪريل ماڻهن کي مٿي کڻڻ، بيڪار کي ڪارگر ۽ محتاج کي پنهنجي پيرن تي بيهڻ جي لائق بنائڻ ۾ سڀني کان اڳڀرو هوندو هو.
ڊاڪٽر راڻا کي 1971ع ۾ مومل ملي، انهيءَ سنگ ناميارو سرجن ڊاڪٽر جواهر، ڊاڪٽر گوهر، ڊاڪٽر سردار، انجنيئر نريندر ۽ جيتيندر جهڙا روشن ڏيئا سندس گهر ۾ جنم وٺي آيا، جيڪي سڀ ڊاڪٽر راڻا وانگر هر قسم جي نشي، برائي، بري صحبت، جوا، وڀچا، رشوت ۽ ڪنهن جي برائيءَ کان هر طرح ۽ هر لحاظ کان بچيل آهن. دولت، شهرت، مهمان نوازي جهڙن گڻن ۽ سکن سان ڀريل هن جي جيون ۾ اچانڪ هڪ حادثو پيش آيو جو مومل راڻي جي جوڙي ٽٽي پئي ۽ پوءِ جيون ساٿي جي ساٿ بنا الوڻي، بي مزي ۽ ذهني تڙپ واري زندگي گذارڻي پيئي، پر سورن سان چڪناچور ٿيل راڻا پنهنجي جيون کي پاڻ سنڀالي ورتو، ننڍڙن ٻچڙن کي پيءُ سان گڏ ماءُ وارو پيار ڏنائين، جس آهي جواهر کي جيڪو ڊاڪٽر راڻا جو سهارو بڻيو، ڀائرن جي پرورش ۽ تعليم ۾ اڳڀرائي وٺرائڻ ۾ سندس وڏو ڪردار آهي. راڻا جي جيون کي مان پرمارٿ جي علامت چوان ته ان ۾ ڪو مبالغو ڪونه ٿيندو جو؛ 1- راڻا ٿر جي ماڻهن لاءِ مثال بڻجي ڏيکاريو ته هو به هٿين خالي شهرن ۾ وڃي تعليم پرائي زندگي جي معيار کي اعليٰ بڻائي سگهن ٿا. 2- هن پٽن جي شادي ۾ فقط 20- کان 22- ڄاڃي وٺي وڃي نهايت مانائتي نموني سان سندن شاديون رچايون. 3- ته پياري ڀائٽي پروفيسر پريم جي ٻارس بلڪل ٽن ڏينهن ۾ ڪئي. 4- نياڻين جي شاديءَ ۾ فقط ويجها مائٽ تيڙايا ۽ 5- فلاحي ڪمن ۾ هن زبردست سهائتا ۽ سرواڻي ڪئي ته جيئن سماج جي عام ماڻهن لاءِ سهڻا مثال قائم ٿين، کين سولا ۽ ممڪن دڳ ٺهي ملن ته جيئن هو انهن ڳالهين مان لاڀ حاصل ڪري پنهنجا جيون سکيا ۽ ستابا ماڻي سگهن. معمول مطابق ڊاڪٽر صاحب روزانو صبح جو پنج وڳي ڌاري اٿي هڪ ڪلاڪ تائين يوگا ۽ ٻي ورزش ڪري پاڻ کي زندگي جي چوراسيهين ڏاڪي ۾ جسماني طور فٽ رکيو ٿو هلي. سندس البيلي پٽ ڊاڪٽر سردار جي نهايت پيچيده بيماري کيس گهڻو منجهائي ڇڏيو آهي پوءِ به هو مالڪ جي رضا سربچشم رکي ڪري بدستور پنهنجي ذميوارين کي نڀائي رهيو آهي پر ڊٺو ڪونه آهي. ڊاڪٽر صاحب جو نالو ٿر واسين ۽ ميگهواڙ سماج لاءِ حوصلي، آٿت ۽ اثاثي مثل مڃيو وڃي ٿو، پوءِ کيس ڪنهن ڏٺو ڪونه هوندو ته به نالو ضرور ٻڌو هوندس ۽ متعرف ٿي ڊاڪٽر صاحب جا جس ڳائي ۽ سندس لاءِ دعاڳو ضرور هوندو، ڇو جو لوڪ پريه شخصيت هجڻ ڪري سڀ ماڻهو سندس جس ۽ ڪيرتي جي ڪشش سبب سندس واکاڻ ڪندا ۽ دعائن سان نوازيندا رهندا آهن. ڊاڪٽر صاحب پنهنجي حسرتن جي تڪميل، مشاهدو ماڻڻ ۽ فطرت جو اڀياس ڪرڻ لاءِ پنهنجي پياري دوست غلام محمد لغاري سان گڏ ملائيشيا، سريلنڪا ۽ نيپال جو سير به ڪري چڪو آهي.
ڊاڪٽر صاحب جي شخصيت جي عظمت خاطر کيس امر وير لڌارام پاران ميگهواڙ برادري پاران مڃتا طور (Life Time Achievement) جو اعزازي ايوارڊ پڻ پيش ڪيل آهي. گهر واري جي سانحي بعد هن ٻي شادي ڪونه ڪئي. سيٺ خوشي رام هريجن ٽرسٽ سان سندس وابستگي ۽ خدمت جو سلسلو 1952ع کان هلندڙ آهي. سندس جيءُ سان جڙيل مومل جي نالي ان سيٽلائيٽ ٽائون ميرپورخاص ۾ قائم ڪيل مومل ميڊيڪل فائونڊيشن، نادار، مريضن لاءِ سهارو بڻيل آهي. ڊاڪٽر صاحب جنهن سج ڌج سان صحت کاتي ۾ نوڪري ڪئي، صحت کاتي وارا ان جا گواهه ۽ معترف آهن. هو 17- گريڊ ۾ ميڊيڪل آفيسر ٿيو ۽ ملازمت ڪئي، ڄمار جا 60- سال پورا ڪري ايڊيشنل ڊائريڪٽر جي حيثيت سان گريڊ 20- هين تان 1994ع ۾ رٽائر ٿيو. سچ پچ ته ڊاڪٽر اسان جي ٿر جو هيرو آهي.
تپيدار ديال ٿانورداس
ڳوٺ ميمڻ تڙحال سامارو
03342636298