”هيءُ ناول ورهاڱي کان اڳ واري سنڌ جي بيڪ گرائونڊ ۾ لکيو ويو آهي ۽ انهيءَ جي پکيڙ ورهاڱي ٿيڻ تي پوري ٿئي ٿي، جڏهن ناول جو هيرو شيام سنڌ ڇڏي، ڀارت جي شهر بمبئي ڏانهن وڃي ٿو، ۽ بمبئي ويندي به کيس وري سنڌ ورڻ جي خواهش جاڳي ٿي.
سنڌ جي ماحول يا سنڌيت تي ڀارت جي ٻين ليکڪن به ڪافي ناول لکيا آهن، جن ۾ گوبند مالهيءَ جو نالو سڀ کان مٿڀرو آهي. هُنَ پنهنجي ناول ‘شرم ٻوٽي’ ۾ قاضي فيض محمد کي هيرو بڻائي پيش ڪيو هو ۽ ڪرشن کٽواڻي پنهنجي هن ناول ۾ سنڌ جي ڏاهي سوڀي گيانچنداڻيءَ کي سندر جي روپ ۾ پيش ڪيو آهي.
ڪرشن کٽواڻي ٽئگور جي شانتي نڪيتن ۾ پڙهيو آهي. انهيءَ ڪري سندس لکڻين ۾ سنگيت به نظر ايندو، چترڪاري به نظر ايندي، سندس ڪردار گنڀير به هوندا، سٺو سڀاءُ به هوندو، لهجو به نرم هوندو ۽ هنن جي آڏو، ڪو اهم مقصد به هوندو.“