ڇا ڪوئي سُر اهڙو آهي
جنهن ۾ ڪوئي جي ڳائي ٿو
اُن مان ڪوٽ اروڙ جا ڪُنگرا
آسمانَ ۾ اُڀرن ٿا،
سنڌوءَ جا گجگاٽ اچن ٿا
ڄڻ خوابن مان
اُڀري ڪيئي ڳاٽ اچن ٿا
غورابن مان،
ديوارن تي ڳورا پٿّر ٽڙڪن ٿا
مُشڪي گهوڙا ڪڙڪن ٿا،
تيرَ ابابيل جئن اُڏري
هيٺ ڪِرن ٿا،
ويڙهه هلي ٿي، گهايل ڍُرڪي
نيٺ ڪِرن ٿا؛
مينديءَ رتڙا پير کڻي ڪو
بُرج مٿان واجهائِي ٿو
ڪارا ڪَجرا نيڻ کڻي ڪو
دور اُفق کي گهائي ٿو
جن ۾ ڪوٽ اروڙ جا ڪُنگرا
آسمانَ ۾ اُڀرن ٿا؛
ها، اهڙو سُر منهنجو آهي.