شاعري

رڻ تي رم جهم

ماھتاب محبوب لکي ٿي: ”اياز جون من موهيندڙ سوچون، هيئين سان هنڊائڻ جهڙا ٻول، جيءَ کي جهونجهاڙي، غافل ذهنن کي بيدار ڪندڙ وزنائتا دليل، دلڪش تشبيهون، ڏکن، محبتن، نفرتن جا انوکا اظهار، انهن کي پڙهڻ مھل، پڙهندڙ عجيب قسم جي مختلف ڪيفيتن مان گذري ٿو. اياز جون تحريرون کيس پنهنجي ايڏو تہ ويجهو ٿيون لڳن جو ائين پيو محسوس ڪندو تہ هن جيڪي چيو ٿي سو اڳ ئي سندس دل ۾ هو پر الائي اهو سڀ من جي ڪهڙي گوشي ۾ لڪل هو، جنهن کي ڄاڻڻ ۽ محسوس ڪرڻ هن لاءِ ممڪن ئي نہ هو.“

  • 4.5/5.0
  • 69
  • 17
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • شيخ اياز
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book رڻ تي رم جهم

ڇا سُر راڻو مٽي آهي؟

ڇا سُر راڻو مٽي آهي؟
ڇا ڪوهياري مٽي آهي؟
آءٌ ڀٽائيءَ لاءِ پُڇان ٿو-
ڀِٽَّ ته ساري مٽي آهي؛

هر دکياري مٽي آهي،
سِجَ لٿي کي سئيءَ وانگر
پوڇو هر ڪنهن ڪو نه ڏٺو هو؟
(پنهونءَ پڄاڻان سِجُ هيو يا
ڪوئي گَهرو گهاءُ ڦٽُ هو!)

مَٺّ ته مٺي آهي مُوڙها
ڏيئي لاٽ ته مٽي ناهي،
درشن جيڪو دور نئين ٿو
تنهن جي واٽَ تي مٽي ناهي!
ساري جاٽ ته مٽي ناهي!

توڙي تارا مٽي آهن
تن جي ٽم ٽم مٽي ناهي،
دور اُفق مان روشينن جي
توتي رم جهم مٽي ناهي.

راهب ڪُوڙ ڪمائن ويٺا
ڪيڏا ڪُوڙ ڪليسا آهي
پو به صليب تي رَتُ ۾ رانيل
ڳَهرو ڳاٽُ ته مٽي ناهي!

هُو جي سپُنن ۾ سَو چهرا
رات لڙيءَ جو ايندا آهن،
چتَ اندر جو چؤنرو آهي
تنهن ۾ پريت ونڊيندا آهن

ننڊ – نَگر جا سي سڀ راهي
ڇا ڪنهن مِٽيءَ جوڙيا آهن
۽ پوءِ تن سان تنهنجا ناتا
تنهنجيءَ جاڳَ جهنجهوڙيا آهن؟

مٽِيءَ لاءِ مِترَ تنهنجي
ڇو ته ڪليسا ڪُوڙي آهي!
هي تنهنجو آدرش اُٻهرا
ڪيڏي ڪچي چُوڙي آهي!