شاعري

رڻ تي رم جهم

ماھتاب محبوب لکي ٿي: ”اياز جون من موهيندڙ سوچون، هيئين سان هنڊائڻ جهڙا ٻول، جيءَ کي جهونجهاڙي، غافل ذهنن کي بيدار ڪندڙ وزنائتا دليل، دلڪش تشبيهون، ڏکن، محبتن، نفرتن جا انوکا اظهار، انهن کي پڙهڻ مھل، پڙهندڙ عجيب قسم جي مختلف ڪيفيتن مان گذري ٿو. اياز جون تحريرون کيس پنهنجي ايڏو تہ ويجهو ٿيون لڳن جو ائين پيو محسوس ڪندو تہ هن جيڪي چيو ٿي سو اڳ ئي سندس دل ۾ هو پر الائي اهو سڀ من جي ڪهڙي گوشي ۾ لڪل هو، جنهن کي ڄاڻڻ ۽ محسوس ڪرڻ هن لاءِ ممڪن ئي نہ هو.“

  • 4.5/5.0
  • 103
  • 27
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • شيخ اياز
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book رڻ تي رم جهم

نيڻ نيرڙيون نهرون

نيڻ نيرڙيون نهرون
وارَ ڀورڙا ناسي
روپ ڪڻڪ رنگ آهي،
ڪنهن سان پيار ٿي ويو آ؟
ڪنهن جي سنگ اڄ منهنجو
نينهن جو نِسنگ آهي؟

***

(المنظر هوٽل تي)

ماٺ ۾ سکي تنهنجي
چاءِ پي رهي آهي،
نيرڙِي ٽپهري آ-
تنهنجي جي ۾ جذبا
لهر لهر سنڌوءَ جئن،
سانت گهَري گَهري آ.

***

ٽارِ ٽارِ ٻانهُنِ ۾
تون ۽ هيءَ سکي تنهنجي
ڄڻ ٻه ڪويَليون آهيو؛
ڏات منهنجي ورهين کان
انب جئن ڦلاريل آ،
دير سان مليون آهيو.

***

ڪونجڙيون پيون ڪَرڪن
تو جيان اُنهن جو ڀي
دور جو سفر آهي؛
رات ڄام شوري جي
بي شمار تارن سان
تنهنجي منتظر آهي.

***

ڪانوَ پنهنجا ڪانگيرا
ڇو ڇڏي اُڏاڻا ها
نيرڙيَ ٽه پهريءَ ۾؟
ڪيتري نه ڪان ڪان هُئي
جا ٻُڏي وَئي آهي
سانت گهري گهريءَ ۾.

***

نيري اُڀَّ هي هيٺان
نيرا ڦول سيمل جا
سونهن سان سِمن ٿا پيا؛
روشنيءَ ۾ بجليءَ جي
تنهنجي نيري ساڙهيءَ تي
واءُ ۾ لڏن ٿا پيا!

***

ڪالهه مون سکيءَ تنهنجيءَ
کي ڇڪي چُمِي ورتي،
هُن چيو، ”ڀُلو آهين
”آءٌ هوءَ ڪانه آهيان
”ڪئن چوان ته اڄ تون ڇو
”پاڻ سان رُٺو آهين!“

***

تون بنارسي ساڙهيءَ
۾ ڦري رهي آهين
رنگ رنگَ پوپٽ جئن؛
تون جا پاڻ گُل آهين
پيار ۾ اُڏامن ٿا
تنهنجا انگَ پوپٽ جئن.

***

تون جا پاڻ گُل آهين
تون جا پاڻ پوپٽ آن،
ڪير تو جيان ڄاڻي،
’عشق خود تصوّف آ
’پنهنجي پيار ۾ آهي
’پاڻ کي پيو ماڻي.‘

***

پيار ئي مَڌوبَن آ،
پيار ڪِيتڪيون آهي،
پيار راڌڪا آهي؛
پيار سُر ڀريندو آ
پيار کان سوا منهنجي
بنسري ڀلا ڇاهي!

***

اڄ وري ملي آهين
تون جا اُروسي آهين
مان ئي تنهنجو سُرس آهيان
مان ئي تنهنجي سونهن آهيان،
مان ئي تنهنجو ڪرم هان،
مان ئي ماليداس آهيان.

***

بنسري وڄـٖـي ٿِي پئِي
آءٌ، ميڙ گوپين جو،
جيءُ منهنجو جمنا جئن،
ڇانورو ڪَدم جهڙو
مورَ ٽورَ ۾ آهن
تون اچين ٿي راڌا جئن.


***

تو جيان ڪَوي آهيان،
ليءِ ۾ بنسري آهيان،
ڇانوَ ۾ ڪّدم آهيان؛
اي 1ودياپتي‘ تنهنجو
آءٌ ٻيو جنم آهيان.

***

عشق کي به ڄڻ آهن
ڪنهن عقاب جئن گهُنگهرو
جهڙپ ڏٖي ته ڇم ڇم ٿئي؛
اي اکيون اڃا ترسو
پوءِ هُن سان ڳالهايو
هي هجوم ڪجهه ڪَم ٿئي!

***

مون گهڻو ڇُپايو، پر
مرگهه جي کٿوريءَ جئن
ڦهلجي وَئي آهين؛
مان گهڻو جهُڪايان پر
تون سندم نگاهن جو
طرف ٿي وَئي آهين!